Mystreet: Φρένο στην αυθαιρεσία με ένα κλικ

Τα τελευταία χρόνια, όλο και περισσότεροι δημόσιοι και κοινόχρηστοι χώροι μετατρέπονται… σε ιδιωτικούς, με συνέπεια οι κάτοικοι των πόλεων να ασφυκτιούν, ενώ δημιουργούνται και προβλήματα προσβασιμότητας. Βέβαια, υπάρχει η δυνατότητα της παραχώρησης δημόσιων χώρων για εκμετάλλευση από τις επιχειρήσεις έναντι τιμήματος, αλλά δεν είναι λίγες οι φορές που οι χώροι αυτοί επεκτείνονται παράνομα, είτε επειδή δεν γίνονται έλεγχοι, είτε επειδή κάποιοι κάνουν τα «στραβά» μάτια, είτε…

Σήμερα, ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα που αφορούν τη βιώσιμη κινητικότητα μέσα στις πόλεις είναι η παράνομη κατάληψη του δημόσιου και κοινόχρηστου χώρου. Οι κάτοικοι / πολίτες, ωστόσο, θα πρέπει να έχουν υπόψη τους πως με βάση την πολεοδομική νομοθεσία κανείς δεν μπορεί να τους… αποκλείσει από τους χώρους αυτούς.

Και επειδή το ζητούμενο πλέον, σε όλες τις πόλεις, είναι να υπάρχουν περισσότεροι ελεύθεροι χώροι, μέσα στις επόμενες ημέρες αναμένεται να γίνει και επίσημα η παρουσίαση από τα αρμόδια υπουργεία της νέας εφαρμογής «Mystreet», μέσω της οποίας οι πολίτες θα μπορούν να υποβάλλουν καταγγελίες όταν παρατηρούν πως γίνεται παράνομη καταπάτηση δημόσιου και κοινόχρηστου χώρου.

Για τον λόγο αυτό, «ΤΑ ΝΕΑ» με τη βοήθεια της τοπογράφου – πολεοδόμου Γραμματής Μπακλατσή παρουσιάζουν μέσα από 20+1 ερωτήσεις – απαντήσεις όλες τις πληροφορίες που αφορούν τη λειτουργία της προαναφερόμενης εφαρμογής. Και επιπλέον, έναν οδηγό με το τι επιτρέπεται και τι όχι στους δημόσιους και κοινόχρηστους χώρους, προκειμένου να σπάσει το «άβατο» που έχει δημιουργηθεί σε πολλά σημεία των πόλεων.

Η υποβολή της καταγγελίας θα γίνεται ηλεκτρονικά;

Ναι, μέσω της προαναφερόμενης εφαρμογής για έξυπνες κινητές συσκευές.

Η αυθαιρεσία πώς θα μπορεί να διαπιστωθεί;

Ο ενδιαφερόμενος θα αποκτά πρόσβαση μέσω της εφαρμογής σε ειδικά διαμορφωμένο χάρτη με περιγραφικά και γεωχωρικά δεδομένα της εκάστοτε παραχωρηθείσας περιοχής του κάθε δήμου.

Η εφαρμογή θα διατίθεται δωρεάν;

Ναι. Και θα μπορεί να εγκατασταθεί σε έξυπνες κινητές συσκευές με λειτουργικό Android ή iOS, όπως κινητά τηλέφωνα, tablets.

Οι καταγγελίες θα γίνονται επώνυμα ή ανώνυμα;

Ο ενδιαφερόμενος θα μπορεί να επιλέξει αν θα κάνει επώνυμη ή ανώνυμη καταγγελία.

Εάν επιλέξει κάποιος να κάνει επώνυμη καταγγελία;

Στην περίπτωση αυτή, η είσοδός του στην εφαρμογή θα πραγματοποιείται με τη χρήση κωδικών Τaxisnet. Eφόσον το επιθυμεί, συμπληρώνει προαιρετικά τα στοιχεία επικοινωνίας του, προκειμένου οι δήμοι, εάν το κρίνουν απαραίτητο, να επικοινωνούν μαζί του. Μετά την επιτυχή υποβολή της καταγγελίας, η εφαρμογή εμφανίζει τον μοναδικό αριθμό της και την ημερομηνία υποβολής της.

Κι αν θέλει να κάνει ανώνυμη καταγγελία;

Τότε, εισέρχεται στην εφαρμογή «ως επισκέπτης», χωρίς υποχρέωση συμπλήρωσης των προσωπικών του στοιχείων.

Πώς θα κινείται;

Με την είσοδό του στην εφαρμογή, θα περιηγείται στον χάρτη και θα εντοπίζει το πολύγωνο που τον ενδιαφέρει, όπου θα εμφανίζονται τα επιτρεπτά όρια της παραχωρηθείσας περιοχής στο εκάστοτε κατάστημα, όπως αυτά έχουν καταχωριστεί στο Ενιαίο Μητρώο Κοινόχρηστων Χώρων.

Ποιοι θα είναι οι περιορισμοί στην περιήγηση;

Θα μπορεί να περιηγηθεί μόνο στο ιστορικό των καταγγελιών που έχει υποβάλει επώνυμα και στα στοιχεία αυτών. Δηλαδή: τον μοναδικό αριθμό και την ημερομηνία καταγγελίας. Τον λόγο της καταγγελίας. Τη συνοπτική περιγραφή της καταγγελίας. Τα στοιχεία επικοινωνίας του. Τον δήμο και την τοποθεσία.

Σε τι περιορισμούς θα υπόκειται η υποβολή της καταγγελίας;

Εδώ ισχύουν τα εξής:

α) Μία μόνο καταγγελία μπορεί να υποβληθεί την ίδια ημέρα από την ίδια συσκευή και για την ίδια παραχώρηση.

β) Η καταγγελία μπορεί να υποβληθεί από κινητή συσκευή που βρίσκεται κοντά στο σημείο ενδιαφέροντος.

Τι γίνεται στην περίπτωση που δεν θα καθίσταται δυνατή η υποβολή καταγγελίας;

Θα γίνεται με οποιοδήποτε άλλο πρόσφορο μέσο ενώπιον οποιασδήποτε αρμόδιας δημόσιας Αρχής, η οποία υποχρεούται να τη διαβιβάσει αυθημερόν στον αρμόδιο δήμο με τη χρήση ηλεκτρονικών μέσων.

Πώς θα γίνεται η εξέταση των καταγγελιών;

Όλες οι καταγγελίες που θα υποβληθούν θα εμφανίζονται στο Μητρώο, προκειμένου να εξεταστούν από τον αρμόδιο δήμο. Οι δήμοι δύνανται να εξετάζουν τις καταγγελίες αφού τις κατηγοριοποιήσουν ανάλογα: α) του πλήθους τους ανά θέση, β) της βαρύτητας της φερόμενης παραβίασης των επιτρεπτών ορίων του καταστήματος, γ) του ορισμένου ή αόριστου περιεχομένου τους, δ) του επώνυμου ή ανώνυμου χαρακτήρα τους.

Ποιοι είναι οι δημόσιοι κοινόχρηστοι χώροι εντός πόλης;

Σε κάθε πόλη (με βάση το νομικό πλαίσιο που διέπει την ανάπτυξη και τη δόμησή της, αυτό που λέμε δηλαδή σχέδιο πόλης) υπάρχουν ελεύθεροι και πράσινοι χώροι, εκτάσεις χωρίς κτίρια, δρόμοι, πεζόδρομοι, πλατείες, παιδικές χαρές, ακτές, ανοιχτοί αρχαιολογικοί χώροι, πάρκα ή άλση, κήποι, ανοιχτές και χωρίς κτίρια αθλητικές εγκαταστάσεις.

Τι ισχύει γι’ αυτούς τους χώρους;

Οι προαναφερόμενοι χώροι οφείλουν να είναι ανοιχτοί, να έχουν σε αυτούς πρόσβαση όλοι οι πολίτες και να αποτελούν κατά κανόνα ιδιοκτησίες του Δημοσίου ή οργανισμών του Δημοσίου. Οι ελεύθεροι και πράσινοι χώροι χαρακτηρίζονται από τη νομοθεσία πρωτίστως κοινόχρηστοι χώροι. Σημειώνεται πως ως κοινόχρηστοι χώροι ορίζονται και τα πεζοδρόμια.

Ποιες είναι οι βασικές αρχές που ισχύουν για τους δημόσιους χώρους τις οποίες πρέπει να γνωρίζει ο πολίτης;

Ισχύουν τα εξής:

α) Στα πεζοδρόμια να υπάρχει ελεύθερη κίνηση των πεζών σε λωρίδα ελάχιστου πλάτους τουλάχιστον 1,50 µέτρου.

β) Στους πεζόδροµους θα πρέπει να εξασφαλίζεται η ασφαλής διέλευση των πεζών και οχημάτων εκτάκτου ανάγκης. Επίσης, θα πρέπει να αφήνεται ελεύθερος χώρος διέλευσης πεζών µπροστά από τη ρυµοτοµική γραµµή πλάτους 1,50 µέτρου.

γ) Τα κινητά επί των όψεων προστεγάσµατα πρέπει να είναι σύµφωνα µε τα προβλεπόµενα από τις πολεοδομικές διατάξεις.

δ) Σε όλο το μήκος της ελεύθερης ζώνης διέλευσης των πεζών θα πρέπει να υπάρχει ελεύθερο ύψος ίσο με 2,20 μέτρα (απολύτως ελεύθερο από οποιοδήποτε εμπόδιο, όπως είναι οι μαρκίζες, οι επιγραφές, οι σημάνσεις, οι πινακίδες και οι τέντες).

Γενικά τι δεν επιτρέπεται στους κοινόχρηστους χώρους;

α) Στους κοινόχρηστους χώρους δεν επιτρέπεται καµία µόνιµη κατασκευή (προστεγάσµατα, στέγαστρα, ανεµοφράκτες κ.λπ.). Οποια κατασκευή, σκίαστρο ή οµπρέλα πρέπει να είναι κινητά και σχετικά εύκολα µετακινούµενα.

β) Δεν επιτρέπεται γενικά η τοποθέτηση οποιασδήποτε συσκευής (ψυγεία, πάγκοι, ντουλάπια κ.λπ.).

γ) Δεν επιτρέπεται η τοποθέτηση οποιασδήποτε κατασκευής, έστω και κινητής, που να αλλοιώνει το δάπεδο των πεζοδρόµων και των κοινόχρηστων χώρων.

Τι επιτρέπεται στους κοινόχρηστους χώρους;

Από την πολεοδομική νοµοθεσία, όπως και από σχετική νοµολογία του Συµβουλίου της Επικρατείας, στους κοινόχρηστους χώρους επιτρέπονται µόνο µερικές µικρές ή ελαφριές κατασκευές και ο απαραίτητος αστικός εξοπλισμός για την παραμονή των πολιτών σε αυτούς. Όλες οι κατασκευές υλοποιούνται από τον δήμο ή από ιδιωτικούς φορείς έπειτα από έγκριση του δήμου.

Και τι απαγορεύεται;

Απαγορεύεται η κατασκευή κτιρίων, περιφράξεων, στεγάστρων µε µόνιµες κατασκευές που εξυπηρετούν ιδιωτικές χρήσεις, όπως αναψυκτήρια – εστιατόρια.

Πώς… μεταφράζεται αυτό;

Είναι αυθαίρετες όλες οι ξύλινες μόνιμες ή ημιμόνιμες κατασκευές οι οποίες δημιουργούν κλειστούς χώρους, είτε με πλαστικά φύλλα (νάιλον), είτε με τζάμι, είτε με οποιονδήποτε άλλο τρόπο, που ουσιαστικά επεκτείνουν τον κλειστό χώρο των καταστημάτων σε κοινόχρηστους χώρους (π.χ. πεζοδρόμια, παραλίες κ.λπ.) και έχουν κατακλύσει τα τελευταία χρόνια τις πλατείες και τους πεζόδροµους.

Τι κατασκευές και ποιες εγκαταστάσεις επιτρέπονται εντός των δημόσιων κοινόχρηστων χώρων;

α) Σε ό,τι αφορά τις κατασκευές, επιτρέπονται:

– Η διαμόρφωση του εδάφους. Για παράδειγμα, διάδροµοι, κεκλιµένα επίπεδα, µηχανικά µέσα κάλυψης υψοµετρικών διαφορών, καθώς και κατασκευές για την εξυπηρέτηση ατόµων µε αναπηρία ή/και εµποδιζόµενων ατόµων.

– Οι λυόµενες και προσωρινές κατασκευές (για συγκεκριμένο σκοπό και χρονικό διάστημα, π.χ. Χριστουγεννιάτικο Χωριό).

– Οι κατασκευές για τη λειτουργία και την εξυπηρέτηση των μέσων μαζικήςμεταφοράς(π.χ. στάση λεωφορείου).

β) Για τις εγκαταστάσεις επιτρέπονται:

– Οι κατασκευές δικτύων υποδοµής και εγκαταστάσεων κοινής ωφέλειας.

– Η εγκατάσταση σταθµών µέτρησης ατµοσφαιρικής ρύπανσης, θορύβου και µετεωρολογικών παραµέτρων µε τον αναγκαίο εξοπλισµό.

– Οι υπέργειοι και υπόγειοι σταθµοί διανοµής ή µέτρησης και ρύθµισης φυσικούαερίου.

– Η εγκατάσταση κεντρικών λεβήτων ή µονάδων Συµπαραγωγής Ηλεκτρισµού και Θερµότητας Υψηλής Αποδοτικότητας (ΣΗΘΥΑ) για τηλεθέρµανση.

Τι γίνεται όταν οι επιχειρηματίες καταλαμβάνουν παράνομα τον κοινόχρηστο χώρο;

Οι δημοτικές Αρχές έχουν υποχρέωση να απομακρύνουν τέτοιες αυθαίρετες κατασκευές (τέντες, τζάμια, νάιλον, δοκάρια κ.λπ.) που μειώνουν τους κοινόχρηστους χώρους και εφόσον έχουν δώσει άδειες για τέτοιες εγκαταστάσεις, οφείλουν να τις ανακαλέσουν για λόγους δημόσιου συμφέροντος που αφορούν την τήρηση του Συντάγματος και των πολεοδομικών διατάξεων.

Ποιος έχει την ευθύνη για την καθαριότητα, τη συντήρηση και τη διαχείριση των κοινόχρηστων χώρων της πόλης και των οικισμών;

Την αρμοδιότητα την έχει ο δήμος, ο οποίος έχει τη δυνατότητα να διαμορφώνει, να συντηρεί και να εκμεταλλεύεται τον χώρο, διαφυλάττοντας όμως τον δημόσιο χαρακτήρα του.

Ο κάθε δήμος ψηφίζει τον κανονισμό λειτουργίας των κοινόχρηστων χώρων, με τον οποίο καθορίζει τι επιτρέπεται στη χρήση των χώρων αυτών, σύμφωνα με το ισχύον πολεοδομικό σχέδιο.

 

Διαδίκτυο: Τα πληκτρολόγια του… μίσους

 

Ο κακοποιητικός λόγος παραμένει πάντα επώδυνος για τους αποδέκτες του. Όταν, ωστόσο, εκείνος που τον εκφέρει έχει τη δυνατότητα να κρυφτεί, έστω και πρόσκαιρα, πίσω από την ανωνυμία ενός πληκτρολογίου, είναι δεδομένο πως η ποσότητα, η έκταση και η ταχύτητα διάδοσης του μίσους στο Διαδίκτυο αυξάνονται ανεξέλεγκτα.

Οι καταγεγραμμένες υποθέσεις εκδικητικής πορνογραφίας από μηδενικές το 2021 έφτασαν τις 256 το 2024

Μοιραία, οι διαδικτυακοί κακοποιητές ξεφυτρώνουν σαν τα κεφάλια μιας ηλεκτρονικής Λερναίας Ύδρας, η οποία εμφανίζεται απόλυτα επιθετική και επικίνδυνη για τα θύματά της. Τα τελευταία στέκονται συχνά αβοήθητα απέναντι στους θύτες τους, με αποτέλεσμα το διαδικτυακό μίσος να συνεχίζει να διαχέεται μέσω του πληκτρολογίου.

Αυτό, άλλωστε, επιβεβαιώνουν τα στοιχεία τoυ υπουργείου Προστασίας του Πολίτη για τις υποθέσεις κακοποιητικού λόγου στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης που έχουν περιέλθει σε γνώση του, φανερώνοντας ότι οι καταγγελίες σε σύγκριση με τα περιστατικά είναι ελάχιστες. Ενδεικτικά, ενώ οι καταγεγραμμένες υποθέσεις εκδικητικής πορνογραφίας κατά τα έτη 2020 και 2021 ήταν μηδενικές, το 2024 έφτασαν τις 256. Από την άλλη, οι περιπτώσεις συκοφαντικής δυσφήμησης από 434 το 2020 μέσα σε μία πενταετία αυξήθηκαν σε 636.

Υπάρχουν μαρτυρίες θυμάτων κακοποιητικού λόγου, στις οποίες καταθέτουν τη δική τους οδυνηρή εμπειρία. Παράλληλα, παρουσιάζεται το ψυχολογικό αποτύπωμα του διαδικτυακού μίσους για τους αποδέκτες του, αλλά και τα μέσα που διαθέτει το εγχώριο νομικό μας οπλοστάσιο στην καταπολέμηση του φαινομένου.

«Είναι κάτι που δεν μπορείς να αποτινάξεις από πάνω σου»

Η Κ.Τ. ήρθε πριν από 20 χρόνια στην Αθήνα από την επαρχιακή πόλη όπου ζούσε, για σπουδές και αναζήτηση ενός καλύτερου επαγγελματικού μέλλοντος. Στα 24 της ξεκίνησε μια φιλική σχέση με έναν συνάδελφό της που στη συνέχεια εξελίχθηκε σε ερωτική. Τα πράγματα, όμως, δεν εξελίχθηκαν όσο ιδανικά ξεκίνησαν. «Στη διάρκεια της σχέσης έδειξε ένα άλλο πρόσωπο και άρχισε να γίνεται πάρα πολύ πιεστικός. Αρχισα να ασφυκτιώ και του ζήτησα να διακόψουμε τη σχέση μας. Αυτό δεν έγινε αποδεκτό και η αντίδρασή του υπήρξε πάρα πολύ έντονη».

Ο ίδιος έφτιαξε, εν αγνοία της, ένα ψεύτικο προφίλ στο Facebook με το όνομά της. Σε αυτό υπήρχαν άσεμνες φωτογραφίες της, με κάποιες από αυτές να είναι πλαστές και κατασκευασμένες από τον ίδιο. Αλλεπάλληλα αιτήματα φιλίας στέλνονταν από το συγκεκριμένο προφίλ με αποδέκτες φίλους και γνωστούς της Κ.Τ. «Ενα βράδυ ενώ κοιμόμουν, περίπου στις 4 τα ξημερώματα με πήραν τηλέφωνο κάποιοι φίλοι μου από την επαρχιακή πόλη που κατάγομαι. Στην αρχή δεν κατάλαβα τι έγινε, αλλά αμέσως μετά σοκαρίστηκα».

Μετά το αρχικό σοκ απευθύνθηκε στη Δίωξη Ηλεκτρονικού Εγκλήματος. «Το έκανα με πολύ μεγάλη δυσκολία και πολλή ντροπή γιατί ένιωθα εν μέρει υπεύθυνη. Τι να εξηγούσα, ότι εγώ αυτόν μέχρι χθες τον εμπιστευόμουν;». Στον κατηγορούμενο απαγγέλθηκαν πάντως κατηγορίες, με τη νεαρή γυναίκα να βρίσκεται κάποια στιγμή ενώπιον των δικαστών και του κακοποιητή της.

«Ήμουν ένα κορίτσι που έκλαιγε χωρίς δικηγόρο. Αυτό που ζητούσα ήταν ο κατηγορούμενος να με αφήσει στην ησυχία μου καθώς το μόνο που ήθελα ήταν να ζήσω τη ζωή μου χωρίς τον φόβο του. Στην έδρα βρισκόταν μια γυναίκα δικαστής, πιο θυμωμένη από μένα. Δεν θα ξεχάσω τα λόγια της: ‘Aφήστε με να τον τιμωρήσω και μη μου λέτε ότι δεν θέλετε την τιμωρία του αλλά προτιμάτε την ησυχία σας γιατί αυτό που έκανε είναι ανεπίτρεπτο για μια γυναίκα’».

Τελικώς, ο κατηγορούμενος καταδικάστηκε σε 9 μήνες, ποινή που ωστόσο δεν εξέτισε, μιας και την εξαγόρασε. «Ακόμη και μετά την καταδίκη του συνέχισε να μου στέλνει υβριστικά μηνύματα στο Facebook, δεν τον πτόησε το ότι αμαυρώθηκε το ποινικό του μητρώο».

Η ίδια έχει αφήσει πίσω αυτή τη δύσκολη στιγμή που έζησε, όμως, όπως παραδέχεται στα «ΝΕΑ», «παρά το ότι έχει περάσει σχεδόν μία δεκαπενταετία από τότε που έγινε το συμβάν, με κυριεύει ένα αίσθημα αμηχανίας κάθε φορά που πηγαίνω στην πόλη μου σκεπτόμενη ότι ίσως κάποιος έχει δει εκείνο το προφίλ με τις φωτογραφίες μου. Είναι κάτι που δεν μπορείς να αποτινάξεις από πάνω σου και είναι πραγματικά άδικο γιατί θεωρώ ότι έχεις κάθε δικαίωμα να θες να τελειώσεις μια σχέση».

25% των μαθητών πέφτουν θύματα σεξουαλικής παρενόχλησης

«Σύμφωνα με στοιχεία από έρευνες του Ελληνικού Κέντρου Ασφαλούς Διαδικτύου, 25% των μαθητών Γυμνασίου και Λυκείου πέφτουν θύματα σεξουαλικής παρενόχλησης. Πάνω από 300 κλήσεις τον χρόνο δέχεται η γραμμή βοήθειας του ΕΚΑΔ Help-line για θέματα σεξουαλικής παρενόχλησης», λέει στα «ΝΕΑ» ο Γιώργος Κορμάς, υπεύθυνος γραμμής βοήθειας στο Κέντρο. Ο ίδιος μοιράζεται με «ΤΑ ΝΕΑ» μια ιστορία διαδικτυακής κακοποιητικής συμπεριφοράς με αίσιο τέλος.

«Σε γυμνάσιο των βορείων προαστίων της Αττικής μια διευθύντρια απευθύνθηκε στη γραμμή βοήθειας ζητώντας βοήθεια για μια μαθήτρια της Γ’ Γυμνασίου η οποία είχε πέσει θύμα εκβιασμού. Συγκεκριμένα, η μαθήτρια είχε στείλει κάποιες ημίγυμνες φωτογραφίες σε κάποιον ενήλικο, φιλικό πρόσωπο της οικογένειας, και αυτός την απειλούσε ότι αν δεν έστελνε ένα βίντεο με γυμνό μέχρι μια συγκεκριμένη ώρα θα δημοσίευε τις φωτογραφίες».

Η μαθήτρια στράφηκε αμέσως στην καθηγήτριά της καθώς οι γονείς της βρίσκονταν στο νοσοκομείο και κάθε λεπτό που περνούσε ήταν κρίσιμο και βασανιστικό. Η καθηγήτρια αντέδρασε άμεσα απευθυνόμενη στη γραμμή βοήθειας. «Η συμβουλή μας λοιπόν για τη συγκεκριμένη περίπτωση αλλά και για όλες που οι εκβιαστές είναι γνωστοί, είναι να απευθυνθούν στο κοντινότερο αστυνομικό τμήμα για αυτεπάγγελτη δίωξη από τις Αρχές.

Η διευθύντρια, μιας και δεν ήταν δυνατόν να ειδοποιήσει τους γονείς του παιδιού, πήγε μαζί με τη μαθήτρια στο τοπικό ΑΤ και ξεκίνησε η δίωξη, σύλληψη και τιμωρία του δράστη από τη Δικαιοσύνη».

H πρώτη απόφαση για κακοποίηση στο Διαδίκτυο

Η περιπέτεια της Σοφίας Ιορδανίδου, δημοσιογράφου και αναπληρώτριας καθηγήτριας Επικοινωνίας και Νέας Δημοσιογραφίας στο Ανοικτό Πανεπιστήμιο Κύπρου, αναδεικνύει μια πλευρά συκοφαντικής δυσφήμησης με επαγγελματικό αντίκτυπο. Όπως μας λέει, ξεκινά το 2007 «όταν στο ΑΠΘ κάποιοι αποφάσισαν αυθαίρετα ότι δεν τους εξυπηρετούσε η εκλογή μου ως μέλους ΔΕΠ στο Τμήμα Δημοσιογραφίας».

Και συνεχίζει: «Παράλληλα με το Διαδίκτυο ανώνυμοι αποστολείς έστελναν κείμενα, μέσω προσωπικών μηνυμάτων, στους πρυτάνεις, καθηγητές Σχολών Δημοσιογραφίας στα πανεπιστήμια, δημοσιογράφους και πολιτικούς με συκοφαντικό/κακοποιητικό λόγο εναντίον μου». Η ίδια λέει, μάλιστα, στα «ΝΕΑ» ότι «δημιουργήθηκαν ομάδες και σελίδες με περίεργους τίτλους και αναρτούσαν από Internet café κατηγορίες, ψευδή στοιχεία και φανταστικά σενάρια και υποθέσεις, με στόχο να πλήξουν την αξιοπιστία μου και να μην εκλεγώ στο Πανεπιστήμιο, ύστερα από τρία χρόνια διδασκαλίας στο Τμήμα Δημοσιογραφίας του ΑΠΘ».

Η δημοσιογράφος ξεκίνησε έναν χρονοβόρο και κοστοβόρο, σε προσωπικό και οικονομικό επίπεδο, δικαστικό αγώνα προκειμένου να δικαιωθεί. «Ποτέ και για κανέναν λόγο δεν θα εγκατέλειπα τη μάχη. Πιστεύω στην εφαρμογή του Δικαίου, όσο κι αν αυτό μπορεί να εξασθενεί και να μας απογοητεύει πολλές φορές. Εκεί λοιπόν έδωσα τις μάχες μου. Πίστεψα στον αγώνα μου και διεκδίκησα την όποια μορφή δικαίωσης. Οι αποφάσεις του δικαστηρίου καταδίκασαν τον κακοποιητικό λόγο και επέβαλαν σοβαρές αποζημιώσεις». Στην περίπτωσή της επρόκειτο για την «πρώτη απόφαση για κακοποίηση στο Διαδίκτυο, 102 σελίδες απόφαση, έπειτα από οκτώ χρόνια δρόμο γεμάτο αγκάθια», όπως δηλώνει.

Πλέον, στέλνει ένα ηχηρό μήνυμα: «Η γλώσσα είναι το πιο δυνατό και όμορφο εργαλείο έκφρασης που μας χαρίστηκε στη ζωή. Μας καλεί να σκεφτούμε δυο φορές πριν να τη χρησιμοποιήσουμε για να κακοποιήσουμε τον άλλον. Υπάρχουν σοβαρές νομικές ευθύνες και επιπτώσεις γι’ αυτό, οφείλουμε να το γνωρίζουμε ως μέλη μιας οργανωμένης κοινωνίας. Ας τη χρησιμοποιήσουμε με δημιουργικό και παραγωγικό τρόπο, λοιπόν. Μας εξυπηρετεί όλους».

Τι λένε οι ειδικοί

Αγγελική Γαζή, αναπληρώτρια καθηγήτρια Μεθόδων και Εφαρμογών Ψυχολογίας και Τεχνολογίας Μέσων στο Πάντειο: Το ψυχολογικό αποτύπωμα του διαδικτυακής κακοποίησης

Ο κακοποιητικός λόγος στο Διαδίκτυο υποκινείται από έναν δράστη με παρεκκλίνουσα συμπεριφορά. Σύμφωνα με την Αγγελική Γαζή, αναπληρώτρια καθηγήτρια Μεθόδων και Εφαρμογών Ψυχολογίας και Τεχνολογίας Μέσων στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, «σε κάποιους διαδικτυακούς χώρους αυτό μπορεί να συμπεριλαμβάνει συμπεριφορές που απλώς δημιουργούν δυσμενή εντύπωση – για παράδειγμα, η δημοσίευση υπερβολικά συναισθηματικών μηνυμάτων, η αναφορά θεμάτων ταμπού ή οι κομπασμοί στο Facebook και στο Twitter».

Η ίδια, ωστόσο, εστιάζει και σε πιο ακραίες περιπτώσεις όπου η συμπεριφορά αυτή μπορεί να υπερβεί τα όρια των ηθικών και κοινωνικών περιορισμών. «Αυτό περιλαμβάνει τη χρήση επιθετικών και βίαιων ενεργειών, όπως διαδικτυακές απειλές βιασμού και η χρήση διαδικτυακού ‘εκδικητικού πορνό’. Κάποιοι ισχυρίζονται ότι το επίπεδο εχθρικής συμπεριφοράς που απαντάται στο Διαδίκτυο αντιπροσωπεύει μια κουλτούρα σαδισμού, όπου οι άνθρωποι ανέχονται, ακόμα και αναμένουν, παρόμοια συμπεριφορά ή πράξεις».

Επικαλούμενη σχετικές έρευνες, υποστηρίζει ότι τα περισσότερα θύματα κακοποιητικής συμπεριφοράς είναι οι γυναίκες, ενώ κάνοντας λόγο για τις επιπτώσεις, τη συνδέει με «την ψυχική υγεία και συμπεριφορά, όπως η κατάθλιψη και η χρήση ουσιών».

Τέλος, περιγράφοντας το ψυχολογικό αποτύπωμα που προκαλούν οι νέες μορφές διαδικτυακής κακοποίησης, εξηγεί πως «για συμπεριφορές όπως ο διαδικτυακός εκφοβισμός ή η εκδικητική πορνογραφία ή το ‘online grooming’ (η προσέγγιση και σύναψη φιλίας μεταξύ ενηλίκου και ανηλίκων, με απώτερο σκοπό του ενηλίκου την απόκτηση σεξουαλικού φωτογραφικού υλικού, κατόπιν εκβιασμού) αναφερόμαστε σε νέες μορφές εγκληματικών πράξεων και ψυχολογικής τρομοκρατίας που προκαλούν φόβο, αδυναμία, δυσπιστία, άγχος, θλίψη, ντροπή και άλλες τραυματικές επιπτώσεις στα θύματα, οδηγώντας σε συναισθηματική εξάντληση και εξουθένωση».

Βασίλης Σωτηρόπουλος, δικηγόρος: Oι δράστες δρουν με την πεποίθηση ότι δεν θα διωχθούν

Το εγχώριο νομικό μας σύστημα προβλέπει ποινές για τους διαδικτυακούς κακοποιητές. Σύμφωνα με τον δικηγόρο Βασίλη Σωτηρόπουλο, «το έγκλημα της εκδικητικής πορνογραφίας τιμωρείται με ποινή φυλάκισης τουλάχιστον 3 ετών, ενώ η ελάχιστη αυτή ποινή αυξάνεται στα 8 χρόνια εάν έχει γίνει στο Διαδίκτυο με αόριστο αριθμό αποδεκτών. Στην περίπτωση, μάλιστα, που το θύμα αποπειράθηκε να αυτοκτονήσει, τότε το έγκλημα τιμωρείται ως κακούργημα. Αν η πράξη οδήγησε το θύμα στον θάνατο, τιμωρείται τουλάχιστον με 10 χρόνια κάθειρξη (άρθρο 346 Ποινικού Κώδικα).

Ο ίδιος προσθέτει πως η εξύβριση και η συκοφαντική δυσφήμηση μέσω Διαδικτύου, αντίθετα, έχει περιορισμούς στην έκταση της ποινής! Η μέγιστη ποινή είναι 1 έτος φυλάκιση και για συκοφάντηση 3 έτη. Αν δεν είχε τελεστεί διαδικτυακά, θα μπορούσε να φτάσει μέχρι 5 έτη (η απλή δυσφήμηση έχει καταργηθεί ως ποινικό αδίκημα). Υπενθυμίζει, επίσης, πως «ο αντιρατσιστικός νόμος εφαρμόζεται στο Διαδίκτυο και για διαδικτυακές παραβάσεις έχουν επιβληθεί και οι μεγαλύτερες ποινές του, όπως αυτή για την ομοφοβική ανάρτηση του Μητροπολίτη Αμβρόσιου».

Ο Βασίλης Σωτηρόπουλος υπογραμμίζει πως οι δράστες δρουν με την πεποίθηση ότι δεν θα διωχθούν. «Σε αυτό συμβάλλει σε μεγάλο βαθμό και η ολιγωρία από τις πλατφόρμες κοινωνικής δικτύωσης για πλήρη εποπτεία του περιεχομένου που αναρτούν οι χρήστες. Κατά τη γνώμη μου, εκεί βρίσκεται το κλειδί: εάν οι πλατφόρμες είχαν άμεση αντίδραση, τότε θα αποθαρρύνονταν οι δράστες. Οι δράστες δυστυχώς ενθαρρύνονται κατ’ αποτέλεσμα από τις πλατφόρμες, διότι έτσι θεωρείται ότι θα δημιουργηθεί μεγαλύτερη συμμετοχή του κοινού: με τον προσβλητικό λόγο που προκαλεί διαδικτυακούς καβγάδες».

ΑΠΘ: «Καταρρέουν οι υποδομές του πανεπιστημίου»

Σε σοβαρές παρατηρήσεις για υποδομές του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης που, όπως υποστηρίζουν, καταρρέουν, προχώρησαν τα μέλη του ΔΣ του Ενιαίου Συλλόγου Διδακτικού και Ερευνητικού Προσωπικού (ΕΣΔΕΠ) του ΑΠΘ, σύμφωνα με τη voria.gr.

Η συνέντευξη Τύπου διεξήχθη «στη σκιά της συνόδου των πρυτάνεων στη Χαλκιδική όπου συζητείται η διαγραφή 340.000 φοιτητών» επισήμανε ο γραμματέας του ΕΣΔΕΠ, Ηλίας Κονδύλης.

Τον λόγο πήρε στη συνέχεια ο αντιπρόεδρος του συλλόγου, Δημήτρης Ραπτάκης, ο οποίος παρουσίασε αρκετές φωτογραφίες από τις φθορές στις υποδομές των κτηρίων του ΑΠΘ, υπογραμμίζοντας τη μείωση της κρατικής χρηματοδότησης του πανεπιστημίου.

«Τα τελευταία χρόνια», είπε, «ο τακτικός προϋπολογισμός του ΑΠΘ μειώθηκε από τα 44 εκατομμύρια στα 13 εκατομμύρια, το προσωπικό ΔΕΠ μειώθηκε στα 2/3 του, από 2.300 μέλη στα 1.590, και το διοικητικό προσωπικό από 1.200 άτομα σε 550, δηλαδή μειώθηκε κατά 44%, την ώρα που οι εργολαβίες καταλαμβάνουν όλο και μεγαλύτερο μέρος σε βάρους του ήδη μειωμένου προϋπολογισμού».

Αναφέρθηκε επίσης εκτεταμένα στα προβλήματα των υποδομών του πανεπιστημίου, κάνοντας λόγο για «μόνιμα πλημμυρισμένα υπόγεια, κατεστραμμένα κουφώματα, σοβαρές και επικίνδυνες βλάβες σε σχολές καθώς τα κτήρια είναι χτισμένα πάνω σε ρέματα και έχουν υποστεί καθιζήσεις, έλλειψη αιθουσών με αποτέλεσμα φοιτητής να πέσει από το παράθυρο της αίθουσας της Νομικής Σχολής αλλά και ακόμη πιο σοβαρά προβλήματα στατικότητας, καθώς το 39% των κτιρίων, τα οποία καταλαμβάνουν το 50% της επιφάνειας του campus, παρουσιάζουν χαμηλή βαθμολογία στη σεισμική αξιολόγηση. Παράλληλα, δεν ξέρουμε, καν αν έχουμε σχέδια για τα σενάρια σεισμού ή πυρκαγιάς».

Ο κ. Ραπτάκης τόνισε ακόμη ότι η ακίνητη περιουσία του πανεπιστημίου ακόμα και στην Αθήνα, «είτε ρημάζει είτε παραχωρείται σε ιδιώτες με αμφιλεγόμενους όρους, όμως, σίγουρα δεν αποδίδεται στις πανεπιστημιακές ανάγκες».

Αιχμές για τις ενέργειες των ανθρώπων του πανεπιστημίου άφησε και η Άλτα Πανέρα, μέλος του ΕΣΔΕΠ, μιλώντας για τα ζητήματα των υποδομών.

«Ενημερώσαμε τους κοσμήτορες για το σοβαρό πρόβλημα ασφαλείας και υποδομών στα κτήρια», είπε αρχικά και υπογράμμισε πως συμβαίνει το εξής παράδοξο: «Χρηματοδοτείται η ενεργειακή αναβάθμιση των κτηρίων, την ώρα που τίθενται ερωτήματα για τη στατική τους επάρκεια».

Κτίρια χωρίς πολεοδομικές άδειες

Στο πλαίσιο αυτό, η κ. Πανέρα είπε ότι «υπάρχουν κτίρια χωρίς πολεοδομικές άδειες και άρα δεν μπορούν να βγάλουν άδεια για μεγάλη ή μικρή παρέμβαση, όπως το γυμναστήριο της φοιτητικής λέσχης. Το γυμναστήριο λειτουργεί χωρίς άδεια, κάτι το οποίο μπορεί όντως να προβλέπεται, αλλά εφόσον δεν έχει άδεια δεν μπορούν εκεί να γίνουν παρεμβάσεις», με συνέπεια να δημιουργούνται προβλήματα από την αμφιλεγόμενη, όπως άφησε να εννοηθεί, στατική του επάρκεια.

Επιπλέον, όπως τόνισε «το Κτήριο Διοίκησης από τον Ιανουάριο του 2023 τελεί υπό έρευνα για την πυρασφάλεια», ενώ σχετικά με τα προβλήματα της προσβασιμότητας επισήμανε ότι υπάρχουν κτήρια τα οποία δεν έχουν πρόσβαση για ΑμεΑ και άλλα στα οποία δεν υπάρχουν WC για τα συγκεκριμένα άτομα.

Τόνισε επίσης ότι υπάρχουν προβλήματα θέρμανσης και ψύξης σε αίθουσες πολλών κτηρίων, ενώ είπε ότι «το νερό του πανεπιστημίου δεν είναι πόσιμο».

«Τα λέμε όλα αυτά για να προλάβουμε τα "Νέα Τέμπη", τα οποία είναι παντού γύρω μας και ελλοχεύουν ανά πάσα στιγμή. Και το οφείλουμε αυτό καταρχάς στους 17 φοιτητές μας και έπειτα σε όλα τα θύματα των Τεμπών», τόνισε ο κ. Ραπτάκης.

Όπως αναφέρουν τα μέλη του ΕΣΔΕΠ του ΑΠΘ, απαιτείται αύξηση της κρατικής χρηματοδότησης στο ύψος των πραγματικών αναγκών και των επιστημονικο-τεχνικών δυνατοτήτων, για:

• πλήρη και άμεση αποκατάσταση όλων των δομικών βλαβών των υποδομών του ΑΠΘ, των
προβλημάτων λειτουργίας και ασφάλειας τους σύμφωνα με γνωμοδότηση έγκυρων επιστημονικών
φορέων και υπηρεσιών,

• άμεσο προσεισμικό έλεγχο όλων των κτηριακών υποδομών, άμεση λήψη μέτρων για αντισεισμική
θωράκιση, πυρόσβεση, κλπ, άμεση δημιουργία εξόδων διαφυγής σε κατάσταση ανάγκης, λήψη μέτρων ασφαλούς λειτουργίας κινητού και πάγιου εξοπλισμού και εγκαταστάσεων, σε φάση κρίσης,

• ουσιαστική αναβάθμιση των υποδομών για σπουδές, έρευνα, και φοιτητική μέριμνα, με ασφαλείς σύγχρονες δημόσιες δωρεάν λειτουργικές υποδομές.