Το Ινστιτούτο Εναλλακτικών Πολιτικών «ΕΝΑ» σε συνεργασία με την εταιρεία ερευνών Prorata προχώρησαν σε έρευνα κοινής γνώμης, ελπίζοντας να αποτυπώσουν την άποψη των πολιτών για μια περίοδο που ακόμα συζητιέται και διχάζει τους πολίτες και τις πολιτικές δυνάμεις.
Στις 25 Ιανουαρίου συμπληρώθηκαν δέκα χρόνια από όταν ο ΣΥΡΙΖΑ κέρδισε εθνικές εκλογές και σχηματίστηκε στην Ελλάδα κυβέρνηση με κορμό ένα κόμμα της Αριστεράς. Ακόμα και σήμερα η κυβερνητική θητεία της περιόδου 2015-2019 συχνά βρίσκεται στο επίκεντρο συζητήσεων, με τα κόμματα που σχηματίζουν το πολιτικό σύστημα να έχουν ισάριθμες διαφορετικές απόψεις για τα θετικά και τα αρνητικά της διακυβέρνησης υπό τον Αλέξη Τσίπρα.
«Δέκα χρόνια από την Πρώτη Φορά Αριστερά» είναι, λοιπόν, ο τίτλος της έρευνας κοινής γνώμης που διεξήγαγε το Ινστιτούτο Εναλλακτικών Πολιτικών «ΕΝΑ» σε συνεργασία με την εταιρεία ερευνών Prorata. Στόχος, σύμφωνα με τον Κώστα Ελευθερίου, συντονιστή Κύκλου Πολιτικής Ανάλυσης του Ινστιτούτου και επίκουρου καθηγητή στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης του ΔΠΘ, είναι να διαμορφωθεί ένα πρώτο πλαίσιο συζήτησης και να καταγραφούν οι στάσεις των Ελλήνων πολιτών γύρω από διάφορες πλευρές του κυβερνητικού εγχειρήματος του 2015-2019.
Η αποτίμηση εξαρτάται από την πολιτική τοποθέτηση
«Η εν λόγω κυβερνητική εμπειρία είναι σίγουρα ένα “τραύμα” που επικαθορίζει την συμπεριφορά πολλών τμημάτων του εκλογικού σώματος σήμερα» αναφέρει συμπερασματικά ο Κώστας Ελευθερίου.
Η αποτίμηση που επιφυλάσσουν, δε, οι πολίτες απέναντι στις κυβερνήσεις Τσίπρα είναι έως ένα βαθμό «πολωτική». Χαρακτηριστικά, θετική αντιμετώπιση έχει το 26% των πολιτών, ενώ το 73% αρνητική. Αν όμως ληφθεί υπόψη το τι ψήφισε ο κάθε πολίτης από το 2012 έως σήμερα, η εικόνα είναι διαφορετική. Συγκεκριμένα το 56% όσων δήλωσαν ότι έχουν ψηφίσει έστω μια φορά ΣΥΡΙΖΑ τα τελευταία 13 χρόνια, έχουν θετική αποτίμηση για τις κυβερνήσεις Τσίπρα, ενώ αρνητική το 43% αυτών.
Παράλληλα, το 65% όσων αποτιμούν θετικά το 2015-2019 ψήφισε κόμματα από το αριστερό τόξο στις τελευταίες ευρωεκλογές, το 47% όσων το αποτιμούν αρνητικά ψήφισε ΝΔ και ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ και το 20% κόμματα της ακροδεξιάς. Από τα παραπάνω συνάγεται το συμπέρασμα πως η αρνητική αποτίμηση της κυβέρνησης της περιόδου 2015-2019 είναι οριζόντια και διαπερνά όλους τους πολιτικούς χώρους, ωστόσο σήμερα οι ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ επιμένουν να θεωρούν θετική την διακυβέρνηση του κόμματός τους.
Το δημοψήφισμα του Ιουλίου 2015 και η σύμπραξη με τους Ανεξάρτητους Έλληνες
Κομβική στιγμή για την διακυβέρνηση Τσίπρα ήταν το δημοψήφισμα που προκηρύχτηκε πριν την σύναψη του τρίτου μνημονίου. Οι γνώμες είναι σχεδόν μοιρασμένες σχετικά με το αν ήταν σωστή ή λανθασμένη η διεξαγωγή του και συγκεκριμένα το 45% την θεωρεί ορθή και το 53% λανθασμένη.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει η άποψη που εκφράζουν οι πολίτες για το εάν ήταν σωστή ή λαθεμένη η κυβερνητική συνεργασία του ΣΥΡΙΖΑ με τους Ανεξάρτητους Έλληνες. Το 50% τη θεωρεί λανθασμένη, το 38% αναγκαία και μόλις το 8% σωστή. Όσοι έχουν ψηφίσει ΣΥΡΙΖΑ τη θεωρούν την συγκεκριμένη σύμπραξη περισσότερο ως αναγκαία, ενώ το 42% όσων την χαρακτηρίζουν λανθασμένη θεωρεί πως ο ΣΥΡΙΖΑ έπρεπε να διεκδικήσει εκ νέου την αυτοδυναμία του σε νέες εκλογές, το 19% ότι έπρεπε να συμπράξει με το ΠΑΣΟΚ και το 16% με το Ποτάμι.
Τα επιτεύγματα της κυβέρνησης Τσίπρα
Η εκτενής έρευνα του Ινστιτούτου περιλαμβάνει ερωτήματα σχετικά με τους τομείς στους οποίους οι κυβερνήσεις Τσίπρα πέτυχαν τα πιο θετικά αποτελέσματα. Κατά σειρά, το 31% απάντησε στο πεδίο των δημοκρατικών δικαιωμάτων και ελευθεριών, το 24% στην κοινωνική πολιτική, το 16% στην υγεία και επίσης το 16% στις εργασιακές σχέσεις. Ξεχωριστό ενδιαφέρον εμφανίζει το γεγονός πως «δεν απαντώ» απάντησε το 37% των πολιτών, εκ του οποίου το 61% είναι ψηφοφόροι της ΝΔ και το 34% του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ, αποτυπώνοντας την διαχρονική απαρέσκεια των ψηφοφόρων αυτών προς την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ.
Όσον αφορά, δε, τις μεταρρυθμίσεις και πολιτικές που συγκεντρώνουν τις θετικότερες γνώμες των πολιτών, αυτές αφορούν κατά σειρά την καθολική πρόσβαση ανασφάλιστων στο ΕΣΥ, την κατάργηση υποκατώτατου μισθού, την καθιέρωση οικογενειακού γιατρού και τοπικών μονάδων υγείας, το «μαξιλάρι» των 37 δισ., το σύμφωνο συμβίωσης για ομόφυλα ζεύγη, τα μέτρα για την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης και τη θεσμοθέτηση των ενεργειακών κοινοτήτων.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου