Ο Τρωικός Πόλεμος… συνέβη στ’ αλήθεια;

Ανασκαφές από Τούρκους αρχαιολόγους έφεραν στο φως ευρήματα για τις βίαιες συγκρούσεις της Εποχής του Χαλκού, έτσι όπως ακριβώς μεταφέρονται στο επικό έργο του Ομήρου, «Ιλιάδα».

Σύμφωνα με την Ιλιάδα ο πόλεμος ξεκίνησε αφού ο Πάρης της Τροίας απήγαγε την Ελένη, σύζυγο του Σπαρτιάτη βασιλιά Μενέλαου, πυροδοτώντας μια ελληνική πολιορκία, που διήρκεσε δέκα ολόκληρα χρόνια.

 Σύμφωνα με την Dailymail, ομάδα Τούρκων αρχαιολόγων με επικεφαλής τον καθηγητή Ρουστέμ Ασλάν του Πανεπιστημίου του Τσανάκαλε, Onsekiz Mart, ανακάλυψε αρχαιολογικά ευρήματα και στοιχεία που παραπέμπουν σε μάχες σώμα με σώμα και μια αιφνίδια, καταστροφική πτώση, ακριβώς όπως την περιέγραψαν οι αρχαίοι Έλληνες.

Μεταξύ των ευρημάτων περιλαμβάνονται δεκάδες πέτρες από πηλό και πέτρες για σφεντόνες, θαμμένες λίγο έξω από αυτό που θεωρείται ότι ήταν τα τείχη του ανακτόρου. Όπως εξηγούν οι ειδικοί, αυτές οι πέτρες, που είχαν λειανθεί για να έχουν τέλεια αεροδυναμική, ήταν πολύ θανατηφόρα όπλα της Εποχής του Χαλκού και μπορούσαν να συνθλίψουν κρανία από μεγάλη απόσταση, όταν εκτοξεύονταν με σφεντόνες από δέρμα.

Οι πέτρες χρονολογούνται πριν από περίπου 3.200 έως 3.600 χρόνια, δηλαδή ακριβώς στην περίοδο κατά την οποία πιστεύεται ότι διεξήχθη ο Τρωικός Πόλεμος, ο οποίος, σύμφωνα με τους αρχαίους Έλληνες ιστορικούς, τοποθετείται γύρω στο 1184 π.Χ.

Επιπλέον, οι αρχαιολόγοι εντόπισαν καμένα κτίρια και σκελετούς που είχαν ταφεί βιαστικά.

Το επίκεντρο των ερευνών ήταν το παλάτι, η αγορά και τα οχυρωματικά τείχη της Τροίας -μιας πόλης γνωστής στην αρχαιότητα ως Wilusa, σύμφωνα με τις Χεττιτικές πηγές. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει ένα μετακάρπιο οστό που φαίνεται πως χρησιμοποιούνταν ως ζάρι σε παιχνίδια και αποτελεί ένδειξη για το πώς περνούσαν τον χρόνο τους οι στρατιώτες, περιμένοντας τη μάχη.

Όπως τονίζει ο καθηγητής Ρουστέμ Ασλάν του Πανεπιστημίου του Τσανάκαλε, Onsekiz Mart, ο οποίος ηγείται της ανασκαφής: «Αυτή η συγκέντρωση λίθων σφεντόνας σε μια τόσο μικρή περιοχή υποδηλώνει έντονες μάχες, είτε μια απεγνωσμένη άμυνα είτε μια επίθεση πλήρους κλίμακας».

Για αιώνες, οι μελετητές απέρριπταν την Ιλιάδα του Ομήρου ως καθαρό μύθο και την θεωρούσαν ως μια ποιητική φαντασία

Παρ’ όλα αυτά, τα νέα ευρήματα που ήρθαν στο φως υποδηλώνουν ότι μπορεί να υπήρχε ένας πραγματικός πόλεμος πίσω από τον θρύλο. Καμένα ερείπια, σπασμένα όπλα και ανθρώπινα λείψανα θαμμένα βιαστικά είναι σημάδια μιας ξαφνικής, βίαιης επίθεσης, όχι μιας αργής παρακμής.

Σε συνδυασμό με αιχμές βελών από προηγούμενες ανασκαφές, υποδηλώνει έντονα ότι ξέσπασαν μάχες σώμα με σώμα σε αυτό το μέρος της πόλης, ένα πιθανό πεδίο μάχης όπου οι αμυνόμενοι έδωσαν την τελική τους αντίσταση. Όλα αυτά ευθυγραμμίζονται με αρχαία κείμενα.

Τόσο ο Ηρόδοτος όσο και ο Ερατοσθένης, Έλληνες ιστορικοί που έγραψαν αιώνες αργότερα, ότι ο Τρωικός Πόλεμος ήταν ένα πραγματικό γεγονός, ενώ ο Ρωμαίος ποιητής Βιργίλιος απαθανάτισε τα επακόλουθά του στην Αινειάδα, περιγράφοντας επιζώντες που έφευγαν από την φλεγόμενη πόλη. Σύμφωνα με τον θρύλο, ένας τέτοιος επιζών, ο Αινείας, θα συνέχιζε να ιδρύει τη γραμμή που οδηγούσε στην ίδια τη Ρώμη.

Οι σύγχρονοι αρχαιολόγοι εργάζονται στον χώρο από τη δεκαετία του 1870, αλλά η προσοχή έχει πλέον στραφεί σε ένα πολύ συγκεκριμένο χρονικό διάστημα: 1500 έως 1200 π.Χ., την εποχή που συνδέεται συχνότερα με την Ιλιάδα. Μελανό σημείο είναι ότι δεν υπάρχουν ακόμη φυσικά στοιχεία για ξύλινο άλογο και οι μελετητές προειδοποιούν ότι μπορεί να ήταν ποιητικός συμβολισμός, μια μεταφορά για δολιοφθορά ή προδοσία.

Αρχαιολόγοι στο Ισραήλ επαληθεύουν τη βιβλική αφήγηση της επικής μάχης του Αρμαγεδδώνα

 

Για πρώτη φορά, μια ομάδα ισραηλινών αρχαιολόγων ανακάλυψε αρχαία αντικείμενα στην  Μεγιδδώ (εικόνα πάνω από Times of Israel), στο βόρειο Ισραήλ – την τοποθεσία της τελικής μάχης του Αρμαγεδδώνα στο βιβλίο της Αποκάλυψης – τα οποία μπορεί να αποτελούν απόδειξη μιας επικής μάχης που καταγράφεται στα βιβλία των Βασιλέων Β’ και των Χρονικών μεταξύ ενός βασιλιά των Ιουδαίων και ενός Αιγύπτιου φαραώ.

Δύο ακαδημαϊκές εργασίες που δημοσιεύθηκαν νωρίτερα φέτος εξηγούσαν πώς μια πρωτοφανής ποσότητα αιγυπτιακών κεραμικών του 7ου αιώνα μ.Χ. βρέθηκε σε πρόσφατες ανασκαφές στη Μεγιδδώ, γεγονός που υποδηλώνει ότι οι Αιγύπτιοι στρατιώτες βρίσκονταν όντως στο σωστό βιβλικό τόπο σε μια περίοδο που θα μπορούσε να είναι η σωστή βιβλική περίοδος.

Τι δείχνουν τα στοιχεία

«Η Μεγιδδώ είναι η μόνη τοποθεσία στο Ισραήλ και στις γειτονικές χώρες που αναφέρεται στη Βίβλο και σε όλα τα μεγάλα αρχεία της Αρχαίας Εγγύς Ανατολής», δήλωσε ο καθηγητής Israel Finkelstein, επικεφαλής της Σχολής Αρχαιολογίας και Θαλάσσιων Πολιτισμών του Πανεπιστημίου της Χάιφα και επί μακρόν διευθυντής της Αποστολής Μεγιδδώ, μεταδίδουν οι Times of Israel.

Σύμφωνα με την Εβραϊκή Βίβλο και τη χριστιανική Παλαιά Διαθήκη, οι οποίες διαθέτουν κάπως διαφορετικές συλλογές αρχαίων εβραϊκών κειμένων, ο βασιλιάς του Βασιλείου των Ιουδαίων, Ιωσίας, ήρθε αντιμέτωπος με τις δυνάμεις του Αιγύπτιου Φαραώ Νεχώ Β’ στο Μεγιδδώ το 609 π.Χ., σε μια αναμέτρηση που το βιβλίο των Χρονικών της Βίβλου απεικονίζει ως μια επική αναμέτρηση που προμηνύει την τελική σύγκρουση μεταξύ του Θεού και του Σατανά.

Τώρα, μια ανάλυση αρχαίων θραυσμάτων κεραμικής που ανασκάφηκαν στη Μεγιδδώ δείχνει ότι ο οικισμός είχε πράγματι καταληφθεί από τους Αιγύπτιους τον έβδομο αιώνα π.Χ., δηλώνει Israel Finkelstein.

Εικόνα από Times of Israel

«Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι η αποκατάσταση της τοποθεσίας ως αιγυπτιακό προπύργιο στα τέλη του 7ου αιώνα π.Χ. ήταν από καιρό πιθανή, κυρίως με βάση ένα βιβλικό εδάφιο στο βιβλίο των Βασιλέων, το οποίο περιγράφει την εκτέλεση του Ιωσία στη Μεγιδδώ από τον Φαραώ Νεχώ», δήλωσε ο Δρ Assaf Kleiman του Πανεπιστημίου Μπεν Γκουριόν, ανώτερο μέλος του προσωπικού της Αποστολής της Μεγιδδώ, ο οποίος ηγήθηκε των μελετών που δημοσιεύτηκαν στο περιοδικό Egypt and the Levant και στο Scandinavian Journal of the Old Testament.

Η έκρηξη του Βεζούβιου μετέτρεψε τον εγκέφαλο ενός άνδρα σε... γυαλί

 Ξαπλωμένος στο κρεβάτι του, ο νεαρός άνδρας δεν είχε περιθώριο αντίδρασης όταν ένα υπέρθερμο σύννεφο ηφαιστειακών αερίων τον σκότωσε ακαριαία και μετέτρεψε τον εγκέφαλό του σε μια μάζα από μαύρο γυαλί. Είναι η μοναδική γνωστή περίπτωση του παράξενου φαινομένου, για το οποίο μια νέα μελέτη προσφέρει τη μόνη μέχρι στιγμής εξήγηση.

Ο άνδρας ήταν ένα από τα θύματα του Ερκολάνο, της ρωμαϊκής πόλης που καταστράφηκε μαζί με την Πομπηία στην έκρηξη του Βεζούβιου το 79 μ.Χ.

Ξαπλωμένος μπρούμυτα, απανθρακώθηκε σχεδόν τελείως, με εξαίρεση τον εγκέφαλο και τον νωτιαίο μυελό που μετατράπηκαν σε κάτι που μοιάζει με οψιδιανό λίθο, ένα είδος ηφαιστειακής υάλου.

Στη γεωλογία, γυαλί θεωρούνται τα άμορφα, μη κρυσταλλικά υλικά, το οποία συνήθως σχηματίζονται από την απότομη ψύξη λιωμένων ορυκτών.

Σύμφωνα με τη νέα μελέτη που δημοσιεύεται στο Scientific Reports, η υλοποίηση προκλήθηκε από την απότομη πτώση της θερμοκρασίας έπειτα από ένα κύμα θέρμανσης που πρέπει να ξεπερνούσε τους 510 βαθμούς Κελσίου.

Ο άνδρας βρέθηκε ξαπλωμένος μπρούμυτα πάνω σε ένα απανθρακωμένο κρεβάτι ( Pier Paolo Petrone)

Οι ερευνητές εξέτασαν δείγματα του γυαλιού, στα οποία προηγούμενες μελέτες είχαν ανιχνεύσει πρωτεΐνες και λιπαρά οξέα.

«Η ύαλος που σχηματίστηκε από αυτή τη διαδικασία επέτρεψε τη διατήρηση του βιολογικού υλικού του εγκεφάλου και των μικροσκοπικών δομών τους» δήλωσε ο εγκληματολόγος Πιέρ Πάολο Πετρόνε του Πανεπιστημίου της Νάπολης «Φεντερίκο Β’», μέλος της ερευνητικής ομάδας.

«Το μόνο άλλο είδος οργανικού γυαλιού για το οποίο έχουμε ενδείξεις είναι αυτό που παράγεται από κάποιες περιπτώσεις υαλοποίησης του ξύλου, σποραδικές περιπτώσεις που γνωρίζουμε από το Ερκολάνο και την Πομπηία. Σε καμία άλλη περίπτωση στον κόσμο δεν έχουμε υαλοποιημένα λείψανα ανθρώπων ή ζώων» πρόσθεσε ο Πετρόνε.

Ο άνδρας με τον γυάλινο εγκέφαλο ανακαλύφθηκε τη δεκαετία του 1960 σε ένα κτήριο γνωστό ως «Κολέγιο των Augustales», αφιερωμένο στον αυτοκράτορα Αύγουστο που είχε πεθάνει το 14 μ.Χ. Αναγνωρίστηκε ως άτομο νεαρής ηλικίας, πιθανώς επιστάτης του Κολεγίου.

Το Ερκολάνο καταστράφηκε μαζί με την Πομπηία το 79 μ.Χ (Jerónimo Roure Pérez / Wikimedia Commons)

Το υαλώδες υλικό στο κρανίο του ανακαλύφθηκε μόλις το 2020 και ανέτρεψε την εικόνα για το χρονικό της καταστροφής. Μέχρι τότε, οι ιστορικοί πίστευαν ότι τα θύματα του Ερκολάνο είχαν την ίδια τύχη με τους κατοίκους της Πομπηίας, οι οποίοι θάφτηκαν από «πυροκλαστικά κύματα», βαριά σύννεφα αερίου και τέφρας που κατέβηκαν με ταχύτητα από τις πλαγιές του Βεζούβιου και κάλυψαν την πόλη.

Ωστόσο ο σχηματισμός υάλου μαρτυρά ότι η θερμοκρασία έπεσε απότομα έπειτα από ένα αρχικό καυτό κύμα, κάτι που σημαίνει ότι τα θύματα σκοτώθηκαν από ένα κύμα καυτών αερίων και δεν καλύφθηκαν αμέσως από τέφρα.

Πρέπει να είχαν περάσει τουλάχιστον αρκετές ώρες μετά τον θάνατο του άνδρα και χιλιάδων άλλων κατοίκων όταν έφτασαν τα πυροκλαστικά κύματα που έθαψαν την πόλη σε βάθος αρκετών μέτρων.

«Όπως μαρτυρούν οι στάσεις των θυμάτων, ο επιστάτης του κολεγίου σκοτώθηκε αμέσως» είπε ο Πετρόνε. «Όλες οι ενδείξεις για τα θύματα του Ερκολάνο συμφωνούν ότι σκοτώθηκαν ακαριαία, πριν προλάβουν να το αντιληφθούν και χωρίς να υποφέρουν».

Αρχαιολόγοι πιστεύουν ότι ανακάλυψαν τον τάφο του Άγιου Βασίλη στην Αττάλεια

 Αρχαιολόγοι πιστεύουν ότι ανακάλυψαν τον τάφο του Αγίου Βασίλη γνωστού και Άγιου Νικολάου, στην Αττάλεια της Τουρκίας.

Οι αρχαιολόγοι ανακάλυψαν σε ανασκαφές στην περιοχή Ντέμρε κοντά στην εκκλησία του Αγίου Νικολάου μία σαρκοφάγο μήκους 2 μέτρων, που ήταν θαμμένη 2 μέτρα κάτω από τη γη. Ελπίζουν τώρα να βρουν κάποια επιγραφή, που θα αποκαλύψει την ταυτότητα, του προσώπου, που τοποθετήθηκε στη σαρκοφάγο.

Γιατί πιστεύουν ότι πρόκειται για τον τάφο του Άγιο Νικόλα 

«Το γεγονός ότι βρήκαμε σαρκοφάγο κοντά στην εκκλησία, η οποία πιστεύεται ότι στεγάζει τον τάφο του, μπορεί να υποδηλώνει ότι πρόκειται για τον ιερό χώρο που αναζητούσαμε», δήλωσε η αναπληρώτρια καθηγήτρια Έμπρου Φάτμα Φίντικ από το Πανεπιστήμιο Hatay Mustafa Kemal.

Η εκκλησία του Αγίου Νικολάου χτίστηκε στα ερείπια αρχαίου ιερού, που βυθίστηκε, λόγω της ανόδου της στάθμης της θάλασσας, που σημειώθηκε στη Μεσόγειο κατά τη διάρκεια του Μεσαίωνα. Πρόσφατα οι αρχαιολόγοι ανακάλυψαν ψηφιδωτά και πέτρινα δάπεδα από το ιερό αυτό. 

https:/twitter.com/ByzantineLegacy/status/1864962001719476290

Εκπληκτική ανακάλυψη σε πέτρινη εκκλησία: Οι αρχαιολόγοι πιστεύουν ότι βρήκαν τον τάφο του Αποστόλου Ιούδα του Θαδδαίου

 Στη διάρκεια αδιάλειπτων αρχαιολογικών ανασκαφών στο κάστρο Eğil, στην Άμιδα (Ντιγιάρμπακίρ), στη νοτιοανατολική Τουρκία, ήρθαν στο φως τάφοι που χρονολογούνται 1.600 – 1.900 χρόνια στο παρελθόν.

Ο καθηγητής Δρ. Vecihi Özkaya, επικεφαλής των ανασκαφών, δήλωσε ότι, ένας από τους τάφους που ανακαλύφθηκε, ενδέχεται να ανήκε στον Άγιο Ιούδα τον Θαδδαίο.

«Γνωρίζουμε ότι, ο απόστολος Ιούδας, είδε τον Ιησού Χριστό και πήρε από εκείνον εντολές. Ξέρουμε ότι σφαγιάστηκε στην περιοχή της Μπιγκιόλ, μεταφέροντας τις εντολές του και ότι, θάφτηκε εδώ».

Κεντρικό το μοτίβο του σταυρού

Περιβαλλόμενο από βαθιές κοιλάδες και χτισμένο σε έναν μονόλιθο, το κάστρο του Eğil, στην περιοχή Eğil district, είναι το σημείο όπου θεωρείται πως είναι θαμμένοι οι προφήτες Dhu – al – Kifl (Zülkifl ) και Ελισαίος, οι οποίοι αναφέρονται στο κοράνι.

Ο επικεφαλής των ανασκαφών, καθηγητής Δρ. Özkaya, περιγράφει πως, το Eğil, αποτελεί σημαντικό κέντρο αναφοράς χριστιανικών, εβραϊκών, καθώς και μουσουλμανικών πεποιθήσεων, και σημειώνει πως, οι αξίες που απαρτίζουν τον χριστιανικό πολιτισμό, άρχισαν να διαφαίνονται στη διάρκεια των ανασκαφών.

Ο καθηγητής Δρ. Vecihi Özkaya, επικεφαλής των ανασκαφών, δήλωσε ότι, ένας από τους τάφους που ανακαλύφθηκε, ενδέχεται να ανήκε στον απόστολο Ιούδα. Φωτογραφία: AA

Σημαντικό κέντρο του χριστιανικού κόσμου

Ο Özkaya εξήγησε πως «Μέσα από τις μελέτες μας, έχουμε δει ότι, η τοποθεσία αυτή, είχε χτιστεί, όχι απλώς ως πέτρινη εκκλησία, αλλά ως σύμπλεγμα ναών.

Ανακαλύψαμε δύο σπήλαια που συμμορφώνονταν στη θρησκευτική αρχιτεκτονική, το χαμηλότερο τμήμα της εκκλησίας. Η πιθανότητα, ο τάφος να ήταν ενός από τους χριστιανούς αγίους, μας ώθησε να μελετήσουμε σε βάθος την περιοχή. Η έρευνά μας, υποδηλώνει πως, η εκκλησία αυτή, αποτελούσε σημαντικό κέντρο για την περιοχή και τον χριστιανικό κόσμο, μεταξύ του 1^ου και του 6^ου αιώνα μ.Χ.».

Ο Özkaya δήλωσε πως, σύμφωνα με τα αρχεία των Αρμενίων, ο τάφος στην πέτρινη εκκλησία, μπορεί να ανήκε στον Άγιο Ιούδα τον Θαδδαίο, γνωστό ως Mar Addai, έναν από τους αγίους που μαρτύρησε στην περιοχή της Μπιγκιόλ, το 50 μ.Χ.:

«Είναι γνωστό ότι, ο απόστολος Ιούδας είχε δει τον Ιησού Χριστό, έλαβε εντολές από Εκείνον και έγινε μάρτυρας στην περιοχή της Μπιγκιόλ, προτού εκτελέσει τις εντολές του. Τα δεδομένα που αποκτήσαμε, μαρτυρούν ότι, αυτή η μεγάλη περιοχή, μπορεί να ανήκε στον απόστολο Ιούδα».

Περιβαλλόμενο από βαθιές κοιλάδες και χτισμένο σε έναν μονόλιθο, το κάστρο του Eğil, στην περιοχή Eğil district, είναι το σημείο όπου θεωρείται πως είναι θαμμένοι προφήτες οι οποίοι αναφέρονται στο ιερό κοράνι. Φωτογραφία: ΑΑ

Στις σπηλιές, έχουν ανακαλυφθεί ευρήματα όπως χώροι τελετουργικών και προσφορών.

Τα ευρήματα υποδηλώνουν ότι οι τοποθεσίες αυτές, μπορεί να ήταν ταφικοί χώροι των χριστιανών αγίων.

Η περιοχή όπου βρίσκονται οι τύμβοι, χρονολογείται σχεδόν 1.900 στο παρελθόν, ενώ οι τύμβοι, ανάγονται μεταξύ 1.600 και 1.900 χρόνων στο παρελθόν. Υπάρχουν σύμβολα με την μορφή σταυρών και συμβόλων, λαξευμένα στους τοίχους που υποδηλώνουν την πιθανότητα εδώ να ήταν θαμμένα ιερά πρόσωπ