Σχολική λίστα: "Βαθιά το χέρι στην τσέπη" βάζουν οι γονείς

 

Βαθύτερα το χέρι στην τσέπη θα βάζουν για μια ακόμη χρονιά οι γονείς για την αγορά της σχολικής λίστας και όχι μόνο.

Οι τιμές σε τετράδια, τσάντες, βιβλία έχουν πάρει την «ανηφόρα», ενώ αν υπολογίζουμε και το κόστος εγγραφής σε φροντιστήρια και δραστηριότητες, ανεβαίνει κατά πολύ.

Η σχολική λίστα

Με μια πρώτη εκτίμηση, το κόστος για τη σχολική τσάντα ξεκινάει από 10 και μπορεί να φτάσει μέχρι και τα 70 ευρώ.

Το κόστος για τις κασετίνες ξεκινά από 3 ευρώ και μπορεί σε κάποια καταστήματα ο γονιός να κληθεί να το αγοράσει στη διπλάσια τιμή, δηλαδή τα 6 ευρώ, ενώ ανάλογα με την μάρκα το ποσό μπορεί να φτάσει και τα 15 ευρώ.

Τα τετράδια ξεκινούν από 40 λεπτά τα 50φυλλα αλλά φτάνουν μέχρι και 1,20 ευρώ.

Ακριβό «σπορ» αποδεικνύεται και η ζωγραφική, καθώς το πακέτο των 12 μαρκαδόρων ξεκινά από τα 3 ευρώ και μπορεί σε κάποια καταστήματα αγγίζει το ποσό των 8 ευρώ.

Αρκετοί είναι εκείνοι, οι οποίοι αγοράζουν συγκρατημένα και επιλεγμένα σχολικά είδη και αποφασίζουν να κρατήσουν τα περσινά, καθώς δεν αντέχουν το βάρος των εξόδων, που συνοδεύει την έναρξη των σχολείων.

Τα βιβλία των αγγλικών για την μία σχολική χρονιά κοστίζουν από 60 – ευρώ 90 ευρώ.

Συνολικά για να ξεκινήσει ένα παιδί δημοτικού την σχολική χρονιά και τα αγγλικά, χρειάζεται οι γονείς να δώσουν από 130 – 200 ευρώ για το κάθε παιδί.

Σε όλα τα παραπάνω συνυπολογίστε και τις εγγραφές για τις δραστηριότητες, χορός, αθλήματα, κ.α

Σημαντική η έρευνα αγοράς

Χρειάζεται όμως παρόλα αυτά μια πάρα πολύ καλή έρευνα αγοράς, διότι η έρευνα αγοράς είναι αυτή που διασφαλίζει ότι τα έξοδα που θα κάνουμε για το σχολείο, για τα σχολικά προϊόντα, θα είναι όσο το δυνατόν μικρότερα με τη δυνατή καλύτερη ποιότητα.

Οι καταναλωτές θα πρέπει να χρησιμοποιήσουν είτε τα φυσικά καταστήματα είτε και το διαδίκτυο, το οποίο είναι πάρα πολύ καλό και χρήσιμο για συγκρίσεις μεταξύ προϊόντων.

Έχουν τα κινητά θέση στο σχολείο;

Δεν μπορεί παρά να έχετε κι εσείς ένα άτομο στο συγγενικό ή φιλικό σας περιβάλλον που να αναρωτιέται ή να μεταφέρει εμπειρίες σχετικά με τη χρήση του κινητού στο Γυμνάσιο ή το Λύκειο (ίσως και το Δημοτικό). Πρόκειται για ένα από τα ερωτήματα της νέας εποχής που απασχολούν γονείς, εκπαιδευτικούς και – γιατί όχι; – πολιτικούς. Από τη μία κανένας δεν μπορεί να κλείσει τα μάτια στη διάδοση των νέων τεχνολογιών, από την άλλη πρέπει να προστατευθεί η ίδια η εκπαιδευτική διαδικασία.

Τελικά, τι θέση έχουν τα κινητά στο σχολείο; Ηδη με το βιβλίο του «Η γενιά του άγχους» (στα ελληνικά, εκδ. Παπασωτηρίου, 2024), ο Jonathan Haidt είχε προειδοποιήσει ότι η «ψηφιακή επαναρρύθμιση» της παιδικής ηλικίας – και ειδικά των εφήβων – με τη διαρκή παρουσία του κινητού και των social media συνδέεται με άνοδο των περιστατικών άγχους, κατάθλιψης και αδυναμίας συγκέντρωσης.

Πολλοί από τους βασικούς του προβληματισμούς αγγίζουν άμεσα την εκπαιδευτική πραγματικότητα εν όψει της έναρξης – αύριο – της νέας σχολικής χρονιάς. Απευθυνθήκαμε σε μία ψυχολόγο και έναν εκπαιδευτικό διερευνώντας τις διαστάσεις ενός ζητήματος που μας αφορά όλους.

Ευαγγελίνα Τζήμα, «Με ένα SMS χάνουν 20 λεπτά προσοχής στην τάξη»

Ποια θεωρείτε ότι είναι η βασική αρνητική επίδραση της χρήσης των κινητών στα σχολεία;

Τα κινητά τηλέφωνα αποτελούν αναπόσπαστο κοµµάτι της ζωής και της καθηµερινότητας των ανθρώπων. Οι νέες γενιές, πόσω µάλλον οι σηµερινοί έφηβοι, έχουν πρόσβαση στα κινητά από τη στιγµή της γέννησής τους. Αναπόφευκτα, λοιπόν το ζήτηµα του κινητού τηλέφωνου θα ενταχθεί και στο πλαίσιο της σχολικής κοινότητας. Οταν γίνεται χρήση του κινητού στην τάξη, παρατηρείται απόσπαση της προσοχής των µαθητών από την εκπαιδευτική διαδικασία και τη συγκέντρωση. Ερευνες έχουν δείξει ότι όταν η συγκέντρωσή µας διακοπεί από τον ήχο µιας ειδοποίησης ή ενός µηνύµατος στο κινητό, χρειάζονται έως και 20 λεπτά για να επανέλθει στον ίδιο βαθµό βαθιάς συγκέντρωσης. Στην πραγµατικότητα, το παιδί συνηθίζει σε έναν κατακερµατισµένο τρόπο σκέψης: λίγα δευτερόλεπτα προσοχής σε πολλά διαφορετικά ερεθίσµατα, χωρίς εµβάθυνση. Αυτό δεν επηρεάζει µόνο την ακαδηµαϊκή του απόδοση αλλά και την ανάπτυξη βασικών δεξιοτήτων, όπως η κριτική σκέψη και η επίλυση προβληµάτων.

Ποιοι είναι οι σημαντικότεροι ψυχολογικοί και κοινωνικοί κίνδυνοι που προκύπτουν;

Σε ψυχολογικό επίπεδο, η εκτεταµένη χρήση κινητού τηλεφώνου έχει συνδεθεί µε αυξηµένα επίπεδα άγχους και στρες. Τα µέσα κοινωνικής δικτύωσης συχνά δηµιουργούν µια ψευδή πραγµατικότητα: ιδανικές εικόνες, ασταµάτητες συγκρίσεις, και µία αίσθηση ανικανοποίητου που όλο και µεγαλώνει. Ενα παιδί ή ένας έφηβος που δεν έχει ακόµη διαµορφώσει σταθερή ταυτότητα και αυτοεκτίµηση µπορεί εύκολα να νιώσει ανεπαρκής ή αποκλεισµένος. Αυτό ενισχύει φαινόµενα χαµηλής αυτοπεποίθησης, ακόµη και καταθλιπτικών συµπτωµάτων. Ιδιαίτερα ανησυχητικό παράλληλα είναι το φαινόµενο του διαδικτυακού εκφοβισµού, που δεν περιορίζεται στον χώρο του σχολείου αλλά συνοδεύει τα παιδιά παντού µέσω του κινητού. Τα πειράγµατα, οι προσβολές ή η διάδοση υλικού στο Διαδίκτυο δεν σταµατούν µε το τέλος του µαθήµατος· µεταφέρονται µέσα στο ίδιο τους το δωµάτιο. Αυτό κάνει την εµπειρία πιο έντονη και πιο επώδυνη. Σε κοινωνικό επίπεδο, η χρήση κινητών αποδυναµώνει την αµεσότητα των ανθρώπινων σχέσεων. Τα διαλείµµατα που κάποτε ήταν γεµάτα παιχνίδι, συζητήσεις και µικρές καθηµερινές εµπειρίες, σήµερα συχνά καταλήγουν σε οµάδες παιδιών καθισµένων δίπλα δίπλα, µε το βλέµµα στραµµένο σε µια οθόνη. Αυτό στερεί από τα παιδιά την ευκαιρία να µάθουν να συνεργάζονται, να λύνουν συγκρούσεις, να καλλιεργούν ενσυναίσθηση και αµοιβαία εµπιστοσύνη. Μακροπρόθεσµα, αυτό οδηγεί σε φτωχότερες κοινωνικές δεξιότητες και δυσκολίες στη διαχείριση σχέσεων.

Ποιες πρακτικές θεωρείτε ότι μπορούν να εφαρμοστούν αποτελεσματικά από τα σχολεία ώστε να προστατευτούν τα παιδιά από τους κινδύνους;

Στο σχολείο, η θέσπιση σαφών κανόνων είναι βοηθητική. Πολλά εκπαιδευτικά συστήματα διεθνώς εφαρμόζουν πολιτικές που περιορίζουν την πρόσβαση στα κινητά κατά τη διάρκεια του μαθήματος και των διαλειμμάτων. Οχι ως τιμωρία, αλλά ως προστασία του χώρου μάθησης και κοινωνικής ανάπτυξης. Ωστόσο, δεν αρκεί η απαγόρευση. Τα παιδιά είναι αναγκαίο να διδαχθούν πώς να χρησιμοποιούν την τεχνολογία με υπευθυνότητα. Η ένταξη της Ψηφιακής Αγωγής στο πρόγραμμα σπουδών, με μαθήματα που θα εξηγούν τους κινδύνους του Διαδικτύου, τα θέματα προστασίας προσωπικών δεδομένων και τη σημασία τού να θέτουν όρια στον εαυτό τους και στους άλλους αποτελεί βασική επένδυση για το μέλλον. Το σχολείο πολλές φορές αντιμετωπίζει το κινητό ως έναν εχθρό τον οποίο πρέπει να εξοντώσει. Αντίθετα όμως μπορεί με κατάλληλη εκπαίδευση να λειτουργήσει ως σύμμαχος και αρωγός στην εκπαιδευτική διαδικασία. Είναι σημαντικό να λαμβάνουμε πάντα υπόψη ότι ο έφηβος επιδιώκει να αυτονομηθεί και να ανεξαρτητοποιηθεί. Σε αυτό το πλαίσιο πολλές φορές λειτουργεί αντιδραστικά σε όποια απαγόρευση του γίνεται, ειδικά για κάτι που για εκείνον μπορεί να είναι πολύ σημαντικό. Οπότε ένα σχολείο με αυστηρούς κανόνες, απαγορεύσεις και ποινές ενδέχεται να ωθεί τους νέους στο αντίθετο αποτέλεσμα, ενώ ένα σχολείο που κατανοεί, εμπεριέχει και οριοθετεί γίνεται για τα παιδιά ένα ασφαλές πλαίσιο μέσα στο οποίο μπορούν να αντιδράσουν χωρίς να κινδυνεύσουν.

Και τι μπορεί να γίνει από τις οικογένειες ώστε να υπάρξει μία κοινή αντίληψη με το σχολείο;

Ο,τι συμβαίνει στο σχολείο είναι αναγκαίο να συνεχίζεται και στο σπίτι. Σχολείο και οικογένεια μπορούν να λειτουργούν παράλληλα προς την ίδια κατεύθυνση εφαρμόζοντας κοινές πρακτικές με στόχο το επιθυμητό αποτέλεσμα. Το πιο δυνατό μήνυμα δεν είναι αυτό που λέγεται, αλλά αυτό που φαίνεται και οι πράξεις έχουν πολλές φορές μεγαλύτερη επίδραση από τις λέξεις. Οταν οι γονείς λειτουργούν ως πρότυπο μίμησης για τα παιδιά περιορίζοντας τη δική τους χρήση κινητού, τότε τα παιδιά μαθαίνουν στην πράξη την αξία της ισορροπίας. Η καθιέρωση «ζωνών χωρίς κινητό», όπως η ώρα του φαγητού ή το διάστημα πριν από τον ύπνο, λειτουργεί προστατευτικά. Το πιο σημαντικό όμως είναι να υπάρχει διάλογος. Τα παιδιά χρειάζεται να νιώθουν ότι μπορούν να μιλήσουν ανοιχτά για ό,τι συναντούν στο Διαδίκτυο, είτε αυτό είναι κάτι που τους ανησυχεί, είτε κάτι που δεν κατανοούν. Οταν ξέρουν ότι οι γονείς και οι δάσκαλοι δεν θα τα κρίνουν αλλά θα τα ακούσουν, τότε είναι πιο πιθανό να ζητήσουν βοήθεια όταν τη χρειαστούν. Με αυτόν τον τρόπο αποκτούν όλα τα απαραίτητα εφόδια που μπορούν να τους προστατέψουν από τους κινδύνους που εγκυμονούν και τότε η χρήση του κινητού δεν λειτουργεί ως μία διαρκής απειλή.

Νικηφόρος Κωνσταντίνου, «Το πρόβλημα είναι η χρήση χωρίς όρια»

Πώς βιώνετε σήμερα την πραγματικότητα με τα κινητά τηλέφωνα στο σχολείο; Ποια είναι η κατάσταση μέσα στην τάξη και ποιοι κανόνες εφαρμόζονται στην πράξη;

Σήµερα, η παρουσία των κινητών τηλεφώνων στο σχολείο είναι έντονη και επηρεάζει σηµαντικά την καθηµερινή ζωή των µαθητών και της τάξης.  Πολλοί µαθητές έχουν µαζί τους το κινητό τους, κυρίως για επικοινωνία µε τους γονείς, αλλά και για ψυχαγωγία ή πρόσβαση στο Διαδίκτυο. Μέσα στην τάξη, η κατάσταση ποικίλλει ανάλογα µε τους κανόνες του σχολείου και το πώς τους εφαρµόζουν οι καθηγητές. Επίσηµα, στις περισσότερες σχολικές µονάδες τα κινητά πρέπει να είναι κλειστά ή σε αθόρυβη λειτουργία κατά τη διάρκεια του µαθήµατος. Ωστόσο, στην πράξη δεν τηρούνται πάντα αυτοί οι κανόνες.  Σε ορισµένες περιπτώσεις, τα κινητά χρησιµοποιούνται δηµιουργικά, για αναζήτηση πληροφοριών ή για εκπαιδευτικές εφαρµογές, αλλά αυτό δεν είναι ακόµη συστηµατικό. Συνολικά, η πραγµατικότητα είναι ότι τα κινητά έχουν γίνει αναπόσπαστο κοµµάτι της σχολικής ζωής και η εφαρµογή των κανόνων εξαρτάται πολύ από τη στάση των εκπαιδευτικών και των µαθητών.

Ποια προβλήματα παρατηρείτε από τη χρήση των κινητών από τους μαθητές; Θεωρείτε ότι μπορεί να ενταχθούν κάποτε στην καθημερινή σχολική ζωή ή όχι;

Η χρήση τους στο σχολείο δημιουργεί αρκετά προβλήματα, τόσο μέσα στην τάξη όσο και στη γενικότερη σχολική ζωή. Πρώτα απ’ όλα, το μεγαλύτερο ζήτημα είναι η διάσπαση της προσοχής. Πολλοί μαθητές ασχολούνται με τα κινητά τους αντί να παρακολουθούν το μάθημα, στέλνουν μηνύματα, μπαίνουν στα social media ή παίζουν παιχνίδια. Αυτό όχι μόνο επηρεάζει τη δική τους απόδοση, αλλά και διαταράσσει τη ροή του μαθήματος, αφού ο καθηγητής συχνά χρειάζεται να κάνει παρατηρήσεις ή να σταματάει το μάθημα.

Ενα άλλο σοβαρό πρόβλημα είναι το cyberbullying και η παραβίαση της ιδιωτικότητας. Μέσα από φωτογραφίες ή βίντεο που μπορεί να τραβηχτούν κρυφά, δημιουργούνται εντάσεις, παρεξηγήσεις ή ακόμα και περιστατικά εκφοβισμού.

Επίσης, υπάρχει ο κίνδυνος αντιγραφής σε τεστ ή εξετάσεις, όταν οι μαθητές χρησιμοποιούν τα κινητά για να ψάξουν απαντήσεις. Ωστόσο, τα κινητά δεν είναι εντελώς περιττά. Σε κάποιες περιπτώσεις μπορούν να είναι χρήσιμα εργαλεία, π.χ. για να βρουν γρήγορα πληροφορίες, να χρησιμοποιήσουν εκπαιδευτικές εφαρμογές ή για λόγους ασφάλειας, ώστε να μπορούν να επικοινωνήσουν με την οικογένειά τους σε περίπτωση ανάγκης. Συνοψίζοντας, τα κινητά δεν είναι από τη φύση τους «κακά» ή «καλά»· το πρόβλημα βρίσκεται στη χρήση τους χωρίς όρια. Παρόλο που δεν είναι απολύτως αναγκαία για τη σχολική ζωή, μπορούν να αξιοποιηθούν θετικά, αρκεί να υπάρχουν σαφείς κανόνες και σωστή καθοδήγηση τόσο από τους καθηγητές όσο και από τους γονείς.

O Νικηφόρος Κωνσταντίνου είναι
πρώην πρόεδρος και νυν μέλος του ΔΣ της ΟΛΜΕ

 

Δυτ. Ελλάδα: Λεωφορείο Γάλλων μαθητών δέχθηκε επίθεση με πέτρες

 

Ένα ανησυχητικό συμβάν έλαβε χώρα το βράδυ της Παρασκευής στην Γαστούνη, όταν ανήλικοι πέταξαν πέτρες σε σχολικό λεωφορείο που μετέφερε μαθητές και καθηγητές από τη Γαλλία, οι οποίοι είχαν έρθει στην Ελλάδα στο πλαίσιο εκπαιδευτικού προγράμματος.

Οι ανήλικοι δράστες του περιστατικού ήταν δύο, ηλικίας μόλις 12 και 14 ετών.

Το περιστατικό στην Γαστούνη

Το λεωφορείο, γεμάτο με ανυποψίαστους μαθητές και συνοδούς, δέχθηκε τις πέτρες των ανηλίκων κατά τις βραδινές ώρες, όπως αναφέρει το patrisnews.

Αποτέλεσμα ήταν να προκληθούν φθορές στο εμπρόσθιο μέρος του οχήματος.

Τα παιδιά, τρομαγμένα προσπαθούσαν να αντιληφθούν τι είχε συμβεί, ενώ οι καθηγητές έδρασαν κατά τέτοιο τρόπο ώστε να διατηρηθεί η ψυχραιμία. Οι δύο ανήλικοι δράστες, σύμφωνα με τις αρχές βρίσκονταν χωρίς επίβλεψη.

Οι γονείς τους, συνελήφθησαν από το Αστυνομικό Τμήμα Πηνειού με την κατηγορία της παραμέλησης εποπτείας ανηλίκων.

Όπως υποστηρίζει το δημοσίευμα δεν πρόκειται απλώς για ένα μεμονωμένο περιστατικό καθώς η κατάσταση στην περιοχή μοιάζει ανεξέλεγκτη.

Περισσότερες από 20.000 αποβολές για τα κινητά στα σχολεία

 Περισσότερες από 20.000 αποβολές έχουν επιβληθεί πανελλαδικά μέχρι σήμερα από την αρχή της σχολικής χρονιάς (όταν και άρχισε να εφαρμόζεται η απαγόρευση) για χρήση κινητού τηλεφώνου μέσα στο σχολείο, σύμφωνα με πληροφορίες από το υπουργείο Παιδείας.

Τα κινητά στα σχολεία απαγορεύτηκαν πρώτη φορά το 2006 άνευ επιβολής ποινών, αλλά το μέτρο δεν εφαρμοζόταν

Το σημαντικό δεν είναι όμως, όπως σχολιάζουν κύκλοι του υπουργείου, ο αριθμός των αποβολών, αλλά το ότι το μέτρο τηρείται και ότι το έχουν αγκαλιάσει οι εκπαιδευτικοί (οι οποίοι και καλούνται να το εφαρμόσουν) και οι γονείς των μαθητών. Το γεγονός επιβεβαίωσαν και εκπαιδευτικοί με τους οποίους επικοινώνησαν «ΤΑ ΝΕΑ».

Είναι χαρακτηριστικό ότι σε μεγάλη εκπαιδευτική περιφέρεια της Αττικής με περισσότερα από 150 σχολεία έχουν καταγραφεί μέχρι σήμερα περίπου 1.300 αποβολές για χρήση του κινητού μέσα στο σχολείο. «Το μέτρο πάει καλά», μας επεσήμαναν.

Βέβαια, όπως παρατήρησαν, προφανώς και κάποια χρήση εξακολουθεί να γίνεται. Διαφορετικά δεν θα μπορούσε να εξηγήσει κανείς τα video που καταγράφουν πράξεις βίας εντός του σχολείου και αναρτώνται στα κοινωνικά δίκτυα, τα οποία έχουν μεν μειωθεί σε μεγάλο βαθμό, χωρίς, όμως, να έχουν μηδενιστεί.

«Δεν έχουμε πολλά κρούσματα αποβολών, δεν φτάνουμε μέχρι εκεί», παρατήρησε, με τη σειρά του, εκπαιδευτικός λυκείου των νοτίων προαστίων. «Συνήθως, αν δούμε κάποιο παιδί να χρησιμοποιεί το κινητό του, του το παίρνουμε μέχρι να έρθει κάποιος γονέας για να του το παραδώσουμε. Και είναι η αλήθεια ότι τα παιδιά δεν το ξαναχρησιμοποιούν».

Εκπαιδευτικοί μιλούν, όμως, παράλληλα και για κάποια νομικά κενά που θα έπρεπε να καλυφθούν. «Κάποια σχολεία έχουν εξοπλιστεί με ειδικά ντουλάπια για να φυλάσσουν οι μαθητές τα τηλέφωνά τους στη διάρκεια του μαθήματος. Τι θα γίνει αν κλαπεί από εκεί κάποιο κινητό;», μας είπαν χαρακτηριστικά.

Απαγόρευση από την αρχή της σχολικής χρονιάς

Υπενθυμίζεται ότι η σχετική απαγόρευση υπήρχε και στο παρελθόν (η πρώτη νομοθετική παρέμβαση απαγόρευσης κατοχής κινητών τηλεφώνων στα σχολεία έγινε το 2006) αλλά στην πραγματικότητα δεν εφαρμοζόταν (δεν είχαν επιβληθεί ποινές λόγω της μη εφαρμογής της).

Με υπουργική απόφαση που δημοσιεύθηκε στο Φύλλο της Εφημερίδος της Κυβερνήσεως στις 10 Σεπτεμβρίου 2024, καθιερώθηκε από την αρχή της φετινής σχολικής χρονιάς το μέτρο της καθολικής απαγόρευσης των κινητών και καταγράφηκαν αναλυτικά τα μέτρα που προβλέπεται να επιβληθούν για τη μη τήρηση του μέτρου.

Παράλληλα, τονίστηκε με όλους τους τρόπους η βούληση να εφαρμοστεί το μέτρο. Δημοσκοπήσεις που ακολούθησαν έδειξαν ότι μεγάλο μέρος της κοινής γνώμης επικρότησε την απόφαση.

Η υπουργική απόφαση αναφέρει ρητά: «αν διαπιστωθεί ότι μαθητής/τρια κατέχει εμφανώς ή και χρησιμοποιεί το κινητό τηλέφωνό του/ της, εντός σχολικών χώρων (κτιρίων και υπαίθριων χώρων), παρά την απαγόρευση, εφαρμόζονται τα παρακάτω: Ο/Η εκπαιδευτικός ενημερώνει σχετικά τον Διευθυντή/ντρια της σχολικής μονάδας ο οποίος εφαρμόζει το παιδαγωγικό μέτρο της αποβολής από τα μαθήματα μία (1) ημέρα, ενημερώνοντας για αυτό τους γονείς/κηδεμόνες/ασκούντα-ούσα την επιμέλεια του/της μαθητή/ τριας για τη συμπεριφορά του/της, ζητώντας τους είτε να προσέλθουν άμεσα στο σχολείο και να τον/την παραλάβουν είτε να συγκατατεθούν εγγράφως με οποιονδήποτε πρόσφορο τρόπο για την αποχώρησή του/της από το σχολείο».

Από εκεί και πέρα, η απόφαση προβλέπει κλιμάκωση (3ήμερη, 5ήμερη αποβολή ή ακόμα και το παιδαγωγικό μέτρο της αλλαγής σχολικού περιβάλλοντος) ανάλογα με τη βαρύτητα της περίπτωσης.

Η πρώτη αποβολή στην Αχαΐα

Να σημειωθεί ότι η πρώτη μονοήμερη αποβολή για χρήση του κινητού μέσα σε σχολείο, δόθηκε στην Αχαΐα ενώ μέχρι τα τέλη Οκτωβρίου είχαν επιβληθεί περισσότερες από 6.000 αποβολές. Τα πρωτεία κατείχε η Αττική με περισσότερες από 2.000 αποβολές και ακολουθούσε η Κεντρική Μακεδονία με περίπου 800, ενώ η Κρήτη κατέγραφε περισσότερες από 600.

Ο συνολικός αριθμός αποβολών έφτασε τις 10.700 μέχρι τα τέλη Νοεμβρίου, ενώ ως τα τέλη Ιανουαρίου είχαν καταγραφεί 16.000 αποβολές λόγω χρήσης κινητού στο σχολείο, μέχρι να φτάσουμε τον τωρινό αριθμό των 20.000.

Ζωές μαθητών, γονέων και σχολικών τροχονόμων κινδυνεύουν καθημερινά έξω από σχολεία από ασυνείδητους οδηγούς

Ανά πάσα στιγμή κινδυνεύουν οι ζωές μαθητών, γονιών αλλά και σχολικών τροχονόμων έξω από σχολικά κτίρια της χώρας, αφού, παρά τα σήματα των τελευταίων προς τα διερχόμενα οχήματα, προκειμένου να διασχίσουν με ασφάλεια οι πεζοί τις διαβάσεις, ασυνείδητοι οδηγοί δεν πειθαρχούν σε αυτά και περνούν με υψηλή ταχύτητα.

Πρόκειται για φαινόμενο καθόλου σπάνιο, όπως αναφέρει στο ethnos.gr η πρόεδρος του Σωματείου Σχολικών Τροχονόμων Μακεδονίας – Θράκης, Αθανασία Ρίζου, το οποίο είναι εντονότερο σε μικρότερους δρόμους των αστικών κέντρων, όπου είναι χαμηλότερο και το όποιο… ενδιαφέρον των ασυνείδητων οδηγών για την τήρηση του Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας.

Μάλιστα, κατά την ίδια, πολλές φορές στην κατηγορία των ασυνείδητων οδηγών συγκαταλέγονται και κάποιοι γονείς μαθητών, οι οποίοι είτε καταφτάνουν με υψηλή ταχύτητα σε κάποιο σχολείο είτε, αφού αφήσουν τα παιδιά τους έξω από αυτό, πατάνε γκάζι, για να προλάβουν τις δουλειές τους

«Επί 27 χρόνια προσφέρω τις υπηρεσίες μου ως σχολικός τροχονόμος και όλο αυτό το διάστημα αντιμετωπίζω τον ίδιο κίνδυνο. Το πρόβλημα οφείλεται στην έλλειψη κυκλοφοριακής αγωγής. Οδηγοί δεν πειθαρχούν στα σήματά μας και περνούν με μεγάλη ταχύτητα έξω από τα σχολεία ακόμα και γονείς μαθητών παρκάρουν σε διαβάσεις μπροστά από σχολικά κτίρια, προκειμένου να αφήσουν τα παιδιά τους. Μάλιστα, κάποιοι οδηγοί είναι και υπερβολικά αγενείς απέναντί μας. Δυστυχώς, ελάχιστοι τηρούν το ανώτατο όριο ταχύτητας των 30 χιλιομέτρων έξω από σχολείο. Οι σχολικοί τροχονόμοι έχουμε το νου μας, για να προστατέψουμε τα παιδιά και έχουμε παρακολουθήσει και ειδικά σεμινάρια της Τροχαίας γι’ αυτό. Περισσότερο απ’ όλους κινδυνεύουμε οι σχολικοί τροχονόμοι, οι οποίοι βγαίνουμε μπροστά στους οδηγούς, για να σταματήσουν. Δυστυχώς, έχουμε κινδυνεύσει σε πάρα πολλές περιπτώσεις», λέει στο ethnos.gr η κ. Ρίζου.

«Να τηρούνται οι νόμοι»

Skip ad

×

Κατά την ίδια, το πρόβλημα έχει διαστάσεις, παρά το γεγονός ότι υπάρχει η απαραίτητη σήμανση έξω από σχολεία. Όπως λέει, η μόνη λύση για την αντιμετώπισή του είναι να τηρείται ο νόμος και να επιβάλλονται «τσουχτερά» πρόστιμα.

«Δυστυχώς, κανένας οδηγός, από αυτούς που δεν ενδιαφέρονται, θα αλλάξει από μόνος του οδηγική συμπεριφορά. Η μόνη λύση είναι να τηρούνται οι νόμοι και να επιβάλλονται τα προβλεπόμενα πρόστιμα. Εμείς έχουμε δικαίωμα, σε περίπτωση που κάποιος παραβιάσει το STOP, να κρατήσουμε τον αριθμό κυκλοφορίας του και να καλέσουμε την Τροχαία. Η συντριπτική πλειοψηφία των συναδέλφων το τηρεί αυτό», αναφέρει η κ. Ρίζου.

Η ίδια σημειώνει ακόμα ότι οι σχολικοί τροχονόμοι θέτουν σε κίνδυνο τη ζωή τους, παρέχοντας, ουσιαστικά, εθελοντική εργασία, αφού αμείβονται μόνο με τα έξοδα κίνησής τους, τα οποία ανέρχονται στα 170 ευρώ το μήνα. Μάλιστα, όπως υποστηρίζει, στο εξής θα κοπούν οι αμοιβές για τις αργίες του ετήσιου εκπαιδευτικού προγράμματος, με αποτέλεσμα να περιοριστούν ακόμα περισσότερο τα έσοδά τους από την εν λόγω ενασχόληση.

«Αν με ρωτήσει κάποιος, για ποιο λόγο παρέχω τις υπηρεσίες μου ως σχολικός τροχονόμος, αφού ουσιαστικά παρέχουμε εθελοντική εργασία, θα του απαντήσω ότι το κάνω γιατί αγαπώ τα παιδιά και θέλω να βοηθήσω, όσο μπορώ, για να μην κινδυνεύουν από τροχαία δυστυχήματα», υπογραμμίζει η κ. Ρίζου.

«Θα κάνουμε παρεμβάσεις στους Δήμους»

Το μέγεθος του προβλήματος επιβεβαιώνει και η πρόεδρος του Συλλόγου Εργαζομένων ΟΤΑ Νομού Θεσσαλονίκης, Κλεοπάτρα Χοροζίδη, η οποία τονίζει στο ethnos.gr ότι το επόμενο διάστημα θα προχωρήσουν σε παρέμβαση για το ζήτημα στην Περιφερειακή Ένωση Δήμων Κεντρικής Μακεδονίας.

«Δυστυχώς, είναι συχνό το φαινόμενο να μην είναι σωστή η συμπεριφορά κάποιων οδηγών και να κινδυνεύουν έξω από σχολεία μαθητές, γονείς και σχολικοί τροχονόμοι. Μας έχουν φτάσει πολλές καταγγελίες από συναδέλφους που κινδύνευσαν τόσο οι ίδιοι όσο και μαθητές με τους γονείς τους. Κατά τη γνώμη μου η λύση είναι να υπάρχουν καλύτερη σήμανση και διαγραμμίσεις έξω από τα σχολεία. Άμεσα θα βγάλουμε ανακοίνωση για το πρόβλημα και θα προχωρήσουμε σε παρέμβαση στην Περιφερειακή Ένωση Δήμων Κεντρικής Μακεδονίας», σημειώνει η κ. Χοροζίδη.

Η ρύπανση της ατμόσφαιρας επηρεάζει τις μαθησιακές ικανότητες των παιδιών

 Μια μορφή ατμοσφαιρικής ρύπανσης, αποτέλεσμα σε μεγάλο βαθμό των γεωργικών δραστηριοτήτων και της καύσης ορυκτών καυσίμων, συνδέεται με κακές επιδόσεις μάθησης και μνήμης σε παιδιά ηλικίας 9 και 10 ετών, σύμφωνα με μελέτη του Πανεπιστημίου της Νότιας Καλιφόρνιας που δημοσιεύεται στο περιοδικό «Environmental Health Perspectives».

Τι έδειξε η έρευνα 

Στην έρευνα συμμετείχαν 8.500 παιδιά από τις ΗΠΑ. Όπως διαπιστώθηκε, το νιτρικό αμμώνιο, το συγκεκριμένο συστατικό της ατμοσφαιρικής ρύπανσης μικροσωματιδίων PM2,5, συνδέεται με φτωχότερη μάθηση και μνήμη των παιδιών. Το νιτρικό αμμώνιο σχηματίζεται, όταν το αέριο αμμωνία και το νιτρικό οξύ που παράγονται από γεωργικές δραστηριότητες και την καύση ορυκτών καυσίμων, αντίστοιχα, αντιδρούν στην ατμόσφαιρα.

Επίσης, το νιτρικό αμμώνιο εμπλέκεται στον κίνδυνο εμφάνισης Αλτσχάιμερ και άνοιας σε ενήλικες, γεγονός που σύμφωνα με τους ερευνητές υποδηλώνει ότι τα PM2,5 μπορεί να προκαλέσουν νευρογνωστική βλάβη σε όλη τη διάρκεια της ζωής.

«Η μελέτη μας υπογραμμίζει την ανάγκη για λεπτομερέστερη έρευνα σχετικά με τις πηγές και τα χημικά συστατικά των αιωρούμενων σωματιδίων», επισημαίνει η επικεφαλής συγγραφέας, Μέγκαν Χέρτινγκ, αναπληρώτρια καθηγήτρια Επιστημών Πληθυσμού και Δημόσιας Υγείας στην Ιατρική Σχολή Keck του Πανεπιστημίου.

Υπουργείο Παιδείας: Απουσίες μαθητών και εκδρομές – Τι αλλάζει

 Πολύς λόγος έχει γίνει από την αρχή της νέας σχολικής χρονιάς για το θέμα των απουσιών, δεδομένου ότι επανήλθε η διάκριση δικαιολογημένων και αδικαιολόγητων.

Ήδη γνωρίζουμε  ότι οι απουσίες αριθμούνται ανά μία για κάθε διδακτική ώρα. Όσοι μαθητές ξεπερνούν το όριο των 50 απουσιών μένουν στην ίδια τάξη ενώ το ίδιο ισχύει όταν ξεπερνούν τις 114 απουσίες και οι άνω των 50 εξ αυτών δεν είναι δικαιολογημένες.

Με νέα απόφαση, η οποία δημοσιεύτηκε ήδη στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, το Υπουργείο Παιδείας ξεκαθαρίζει τι ισχύει σε εκδρομές και απουσίες για όσους προκαλούν πρόβλημα στην ομαλή λειτουργία των σχολείων.

Οι απουσίες στις εκδρομές

Όπως ξεκαθάρισε του υπουργείο Παιδείας η παράγραφος 6 του άρθρου 20 αντικαθίσταται ως εξής:

«Απουσία μαθητή/τριας από περίπατο χωρίς χρήση μεταφορικού μέσου θεωρείται απουσία από όλα τα ωριαία μαθήματα που προβλέπει το ωρολόγιο πρόγραμμα την ημέρα της πραγματοποίησής του. Σε περίπτωση που, κατά την πλήρως αιτιολογημένη κρίση του Συλλόγου Διδασκόντων/ουσών, η συμμετοχή του/της μαθητή/τριας στον περίπατο ήταν εκ των πραγμάτων αδύνατη, οι απουσίες αυτές δεν λαμβάνονται υπόψη στον χαρακτηρισμό φοίτησης. Στις εκδρομές στις οποίες δεν συμμετέχουν οι μαθητές/τριες χωρίς όμως να παραμένουν στο σχολείο προκειμένου να παρακολουθήσουν ειδικά διαμορφωμένο ωρολόγιο πρόγραμμα ή δεν συμμετέχουν σε σχολικές δραστηριότητες με απόφαση του Συλλόγου Διδασκόντων/ουσών, σύμφωνα με τα προβλεπόμενα στην οικεία υπουργική απόφαση, οι απουσίες καταχωρίζονται ως αδικαιολόγητες απουσίες».

Δείτε το σχετικό ΦΕΚ:

Οδηγός «επιβίωσης» για γονείς και μαθητές ενόψει σχολικής χρονιάς

 Οι μέρες αυτές έως την έναρξη της σχολικής χρονιάς είναι αγχωτικές τόσο για τους μαθητές όσο και για τους γονείς, που προσπαθούν να τα προετοιμάσουν σε πρακτικό επίπεδο αλλά και ψυχολογικό. Όπως τονίζουν οι επιστήμονες τα παιδιά είναι πιθανό να βιώνουν ανάμεικτα συναισθήματα για την επιστροφή τους στα θρανία, από τη μία περιέργεια και προσμονή, από την άλλη αβεβαιότητα, κάποιο φόβο και μερικές φορές άγχος.

Για τα περισσότερα παιδιά τα συναισθήματα αυτά είναι απολύτως φυσιολογικά και βελτιώνονται σχεδόν αμέσως. Μερικά παιδιά θα χρειαστούν κάποια παραπάνω βοήθεια και γενικώς ως γονείς είναι καλό να είμαστε έτοιμοι για να αντιμετωπίσουμε την πρόκληση αυτή. Η επιστημονική ομάδα του Μαζί για το Παιδί συνέταξε τον παρακάτω οδηγό για να βοηθήσει γονείς και φροντιστές να υποστηρίξουν τα παιδιά στην επικείμενη μετάβασή τους στην επόμενη σχολική τάξη ή/και εκπαιδευτική βαθμίδα.

Έχει παρατηρηθεί πως κοινές πηγές ανησυχίας για τα παιδιά αποτελούν η απόκτηση νέων φίλων και η διατήρηση των παλιών, η αλλαγή των εκπαιδευτικών και της διδακτέας ύλης, καθώς και η αύξηση του όγκου του διαβάσματος για το σπίτι. Σημάδια του άγχους που εμείς οι ενήλικες μπορούμε να αντιληφθούμε αυτήν την περίοδο είναι διάφορες σωματικές ενοχλήσεις χωρίς βιολογική αιτία, όπως πονοκέφαλοι, δύσπνοια και τρέμουλ), ενώ στο επίπεδο της συμπεριφοράς παρατηρούμε τη μειωμένη ομιλητικότητα του παιδιού, τις τάσεις απόσυρσης, όπως και τα πιο άμεσα αιτήματα για αποφυγή του σχολείου.

Ιδέες για το πώς να υποστηρίξουμε το παιδί

1.Γενικές συμβουλές 

• Η προετοιμασία είναι κομβική. Είναι σημαντικό να προϊδεάσουμε με διάφορους τρόπους το παιδί για το πώς θα μοιάζει ο πρώτος καιρός στο σχολείο. Η προετοιμασία είναι που θα το βοηθήσει να εξοικειωθεί και να προσχεδιάσει μία ρουτίνα μπροστά στο άγνωστο. 
• Βρίσκουμε ήρεμες στιγμές για να ρωτήσουμε το παιδί μας για το πώς αισθάνεται με την επικείμενη επιστροφή του στα θρανία. Προτιμούμε ανοιχτές ερωτήσεις («Πώς αισθάνεσαι;», «Τι σε προβληματίζει;») αντί για κλειστές που απαντώνται με ναι ή όχι («Είσαι καλά;»). Οι ανοιχτές ερωτήσεις βοηθούν το παιδί να ξετυλίξει τις σκέψεις και τα συναισθήματά του. 
• Ακούμε με προσοχή τα συναισθήματα του παιδιού, όποια κι αν είναι αυτά! π.χ. «Καταλαβαίνω πως λυπάσαι που τελείωσε το καλοκαίρι» ή «Καταλαβαίνω ότι φοβάσαι γιατί δεν ξέρεις πώς ακριβώς θα είναι αυτή η χρονιά». 
• Καλό είναι ως γονείς να προλαμβάνουμε κοινές εστίες άγχους, όπως είναι η διατήρηση των σχολικών φίλων. Παραδείγματος χάριν, το διάστημα των διακοπών μπορούμε να διευκολύνουμε το παιδί να τηλεφωνεί στους φίλους του και να συζητούν ή να συναντηθούν. Η διατήρηση των επαφών βοηθάει στην ομαλή επιστροφή του παιδιού στη σχολική αίθουσα. 
• Εξηγούμε πως είναι φυσιολογικό να ανησυχεί σχετικά με την αλλαγή και μοιραζόμαστε δικές μας εμπειρίες. (π.χ. «Θυμάμαι πόση αγωνία είχα την πρώτη μέρα»). Το παιδί καθησυχάζει, όταν καταλαβαίνει πως και οι ενήλικες έχουν βιώσει ανάλογα συναισθήματα και τα έχουν διαχειριστεί. Επιπλέον, μπορούμε να ανατρέξουμε μαζί με το παιδί μας σε μία προηγούμενη αλλαγή, στην οποία ανταπεξήλθε και από την οποία μπορεί να αντλήσει αυτοπεποίθηση. 
• Αναλογιζόμαστε το δικό μας άγχος και τις δικές μας προσδοκίες. Είναι φυσικό ως γονείς να αγωνιούμε για την προσαρμογή του παιδιού στο σχολείο, ωστόσο πολλές φορές η αγωνία εντείνεται από μη ρεαλιστικές προσδοκίες. Δεν είναι συνετό να αναμένουμε από ένα παιδί να κάνει τα πάντα από τις πρώτες εβδομάδες! Χρειάζεται ενθάρρυνση, ψυχραιμία και εμπιστοσύνη στην ανθεκτικότητά του, αναγνώριση των προσπαθειών του.? 
• Επίσης, είναι βοηθητικό να αναφερόμαστε και στις θετικές και ευχάριστες πτυχές του σχολείου, όπως η αλληλεπίδραση με τους συμμαθητές και τους φίλους του, οι εκδρομές, τα σχολικά πάρτι, η μουσική και τα αθλήματα.? 
• Τέλος, όσο σημαντικές είναι οι συζητήσεις, θα πρέπει να αποφύγουμε να είναι ατέρμονες ή να είναι μια διαρκώς επαναλαμβανόμενη προσπάθεια να καθησυχασθεί το άγχος του παιδιού. Οι συζητήσεις χωρίς όρια μπορούν να κάνουν το άγχος χειρότερο. Διαλέξτε μια στιγμή στην ημέρα που έχετε την ηρεμία για τέτοια συζήτηση και δώστε την δυνατότητα στο παιδί για εναλλακτικές δραστηριότητες (π.χ. να πάει να παίξει) αντί για επαναλαμβανόμενες συζητήσεις.

2. Την εβδομάδα πριν την έναρξη του σχολικού έτους

Μπορείτε να χρειαστεί να κάνετε τα εξής:

• Περιγράφουμε το πώς θα μοιάζουν οι πρώτες ημέρες στο σχολείο. Σε αυτήν την κατεύθυνση μπορεί να βοηθήσει η δημιουργία ενός προγράμματος, στο οποίο θα απεικονίζονται αδρά οι δραστηριότητες του παιδιού μέσα στη μέρα.
• Σε περιπτώσεις που το παιδί έχει ήδη έντονο άγχος μπορούμε να περπατήσουμε παρέα με το παιδί προς και από το σχολείο του μια-δυο φορές, καθώς η διαδρομή αυτή αποτελεί σημαντικό κομμάτι του πώς θα κυλούν οι ημέρες του.?
• Καθώς το καλοκαίρι πλησιάζει προς το τέλος του, αρχίζουμε σταδιακά να μεταφέρουμε το πρωινό ξύπνημα του παιδιού όλο και πιο νωρίς -όσο πιο κοντά γίνεται στην ώρα έγερσης για το σχολείο- προκειμένου να τη συνηθίσει.?
• Διαλέγουμε σχολική τσάντα και την εξοπλίζουμε με κάποια βασικά αντικείμενα (τετράδια, κασετίνα, μολύβια), σημειώνοντας το όνομα του παιδιού επάνω. Η επιλογή και η προετοιμασία της τσάντας αποτελεί μία τελετουργία που σηματοδοτεί τη νέα αρχή. Προσκαλούμε το παιδί να σκεφτεί αν υπάρχει και κάποιος άλλος τρόπος που το ίδιο θα ήθελε να σηματοδοτήσει αυτή τη μετάβαση (π.χ. δημιουργία κολάζ, γράψιμο σε ημερολόγιο, οικογενειακή δραστηριότητα κλπ.).
• Ενθαρρύνουμε τις συναντήσεις και τις συνομιλίες με τους φίλους και συνομηλίκους! Συζητάμε την αξία της αληθινής φιλίας και της? καλοσύνης. Οι ευχάριστες αλληλεπιδράσεις ενισχύουν τόσο τη διάθεση, όσο και το αίσθημα του ανήκειν.

3. Το βράδυ πριν την 1η ημέρα του σχολείου

• Ρυθμίζουμε τα ξυπνητήρια μας 15-20 λεπτά νωρίτερα από το χρόνο που εκτιμούμε ότι είναι απαραίτητος. Η οποιαδήποτε πίεση χρόνου μπορεί να αυξήσει το άγχος τόσο του παιδιού, όσο και το δικό μας, οδηγώντας σε αρνητική διάθεση και προστριβές.
• Αποφεύγουμε τη χρήση κινητού/υπολογιστή για τουλάχιστον δύο ώρες πριν από την ώρα του ύπνου.
• Εάν το παιδί εκφράσει συγκεκριμένες ανησυχίες (π.χ. μήπως αργήσει, μήπως δεν βρει την τάξη του ή? δεν ξέρει με ποιον να καθίσει), συνεργαζόμαστε για να καταρτίσουμε ένα σχέδιο. Ακούμε προσεκτικά ή καταγράφουμε μαζί τις ανησυχίες του και εξετάζουμε διάφορες πιθανές λύσεις. Στη συνέχεια, ενθαρρύνουμε το παιδί να επιλέξει τη λύση που του ταιριάζει περισσότερο για να τη δοκιμάσει.
• Αφήνουμε το ίδιο το παιδί να επιλέξει ρούχα (κατάλληλα για τον καιρό) από το προηγούμενο βράδυ και όχι το πρωί που μάλλον θα είμαστε όλοι πιο αγχωμένοι.?

4. Την 1η ημέρα του σχολείου

• Κατά την επιστροφή του παιδιού από το σχολείο δίνουμε χώρο και χρόνο ώστε να μοιραστεί το ίδιο όσα θέλει και χρειάζεται. Διεξάγουμε έναν ανοιχτό διάλογο. Αν δούμε ότι είναι προβληματισμένο ή θλιμμένο, είναι σημαντικό να παραμείνουμε ψύχραιμοι και να μην το βομβαρδίσουμε με ερωτήσεις. Εφόσον δεν θέλει να συζητήσει, δηλώνουμε τη διαθεσιμότητά μας να το ακούσουμε οποιαδήποτε στιγμή. Παρεμβαίνουμε μόνο όταν δούμε την πεσμένη διάθεση να επαναλαμβάνεται.

5. Τις πρώτες ημέρες στο σχολείο

• Τηρούμε ένα σαφές χρονοδιάγραμμα όσον αφορά τον χρόνο που περνά το παιδί στις οθόνες.
• Φροντίζουμε ώστε το παιδί να αναπαύεται επαρκώς.?
• Ολοκληρώνουμε το διάβασμα το αργότερο ως το απόγευμα, διότι τη νύχτα οι μνημονικές ικανότητες εξασθενούν και το παιδί δυσκολεύεται να διατηρήσει την προσοχή του.
• Εγγράφουμε το παιδί σε ομαδικά αθλήματα ή μαθήματα χορού, για να ενισχύσουμε την κοινωνικοποίησή του.

Συχνές Απορίες

Τι κάνω όταν το παιδί μου δεν θέλει να επιστρέψει στο σχολείο;

Είναι σημαντικό να μην υποχωρήσετε, διότι με αυτόν τον τρόπο θα είναι πιο πιθανό το παιδί να επαναλάβει το αίτημά του για άρνηση του σχολείου. Δεν απειλούμε και δεν βάζουμε τιμωρίες. Αναγνωρίζουμε τα αισθήματα του παιδιού για το σχολείο, εξηγώντας του πόσο σημαντικό είναι να τηρούμε τις υποχρεώσεις μας και ρωτώντας πώς μπορούμε να το βοηθήσουμε πριν την επιστροφή του στις σχολικές αίθουσες. Κάποια παιδιά μπορεί να παρουσιάσουν έντονα συναισθήματα άρνησης να πάει στο σχολείο. Ξέρουμε όμως ότι κάθε μέρα που αποφεύγεται το σχολείο αυξάνεται περισσότερο η πιθανότητα το παιδί να μην ξαναγυρίσει στο σχολείο, με όλες τις ψυχολογικές και ακαδημαϊκές επιπτώσεις που αυτό συνεπάγεται.

Πώς προετοιμαζόμαστε για τα μαθήματα της καινούργιας χρονιάς;

Αξιοποιείτε τα παιδαγωγικά και εκπαιδευτικά βιβλία διακοπών, ώστε το παιδί να προετοιμαστεί για τις απαιτήσεις της νέας σχολικής χρονιάς με ευχάριστο και δημιουργικό τρόπο. Εστιάζετε σε σημεία της σχολικής ύλης που ενδεχομένως να δυσκόλεψαν το παιδί κατά το προηγούμενο έτος. Μέσω της επανάληψης φροντίζετε να μειώσετε όσο το δυνατόν περισσότερο τα κενά και τις ελλείψεις στη διδακτέα ύλη των προηγούμενων τάξεων.

Ποιο είναι το ιδανικό πρόγραμμα ύπνου για το παιδί μου;

Η τήρηση ενός σταθερού προγράμματος ύπνου είναι απαραίτητη για τη σωματική και πνευματική ευεξία του παιδιού, όπως η καλή διατροφή και η άθληση. Συνήθως τα παιδιά του δημοτικού χρειάζονται από 9 έως 11 ώρες ύπνου την ημέρα, ενώ για τους εφήβους αρκούν 8 έως 10 ώρες .Προσπαθήστε να τηρείτε το πρόγραμμα ύπνου ακόμη και τα Σαββατοκύριακα, προκειμένου να δημιουργήσετε μία σταθερή ρουτίνα στη ζωή του παιδιού.

Πώς προστατεύω το παιδί μου από φαινόμενα, όπως ο σχολικός εκφοβισμός;

Όταν το παιδί σας βρίσκεται στο σχολείο, υπεύθυνο για την ασφάλεια και την προστασία του είναι το ίδιο το σχολείο. Ως εκ τούτου θα είναι προς όφελός σας να έχετε μία καλή συνεργασία με το εκπαιδευτικό προσωπικό και τον σχολικό σύμβουλο. Εάν παρατηρήσετε οποιαδήποτε ασυνήθιστη ή προβληματική συμπεριφορά στο παιδί σας, μη διστάσετε να απευθυνθείτε στην ψυχολόγο και τον κοινωνικό λειτουργό του σχολείου. Η συνεργασία και η τακτική επικοινωνία με άλλους γονείς μπορεί επίσης να αποβεί βοηθητική.

Πώς παρακολουθώ την εξέλιξη του παιδιού μου, δίχως να το πιέζω;

Επιδιώξτε την άμεση συνεργασία με τους δασκάλους του παιδιού, ώστε να παραμένετε ενημερωμένοι. Συζητήστε με το παιδί για την καθημερινότητά του στο σχολείο, δίχως να το βομβαρδίζετε με ερωτήσεις. Ο υπερβολικός και αυστηρός έλεγχος μπορεί να ενισχύσει τα αρνητικά αισθήματα του παιδιού για το σχολείο. Παροτρύνετε το παιδί να αναλάβει πρωτοβουλίες και βοηθήστε το να αυτονομηθεί στην διαδικασία του διαβάσματος, προσφέροντας στήριξη μόνο εφόσον σας ζητηθεί από το ίδιο.

Με ποιον τρόπο μπορώ να βοηθήσω στην κοινωνικοποίηση του παιδιού μου;

Εκτός από την εγγραφή του σε ομαδικά αθλήματα και δημιουργικές εξωσχολικές δραστηριότητες, είναι σημαντικό να δώσετε στο παιδί την ευκαιρία να προσκαλέσει τους φίλους του στο σπίτι ή να τους επισκεφθεί. Οργανώστε ομαδικές δραστηριότητες εκτός του σχολείου (π.χ. βόλτες στην εξοχή, επίσκεψη στον κινηματογράφο), για να βοηθήσετε στη σύσφιξη των σχέσεων του παιδιού με τους φίλους του.

Με την κατάλληλη υποστήριξη, όλα τα παιδιά έχουν την ικανότητα να διαχειριστούν με επιτυχία τη μετάβαση πίσω στο σχολείο. Ωστόσο, εάν οι γονείς - φροντιστές παρατηρούμε επίμονες αλλαγές κι ενοχλήσεις όπως πχ. έντονο κοιλιακό άλγος, συνεχόμενες αϋπνίες και μείωση ορέξεως, κοινωνική απομόνωση, τότε καλό είναι να διερευνήσουμε αυτά τα πρώιμα σημάδια έντονου άγχους με έναν ειδικό ψυχικής υγείας.?

Σε περίπτωση που τα προβλήματα άγχους επιμένουν πέραν των πρώτων ημερών ή είναι πολύ έντονα και κυρίως αν οδηγούν στην αποφυγή του σχολείου είναι σημαντικό να ζητήσετε την βοήθεια κάποιου ειδικού.?